Kraking
Z Wikipedii
Kraking, krakowanie - proces technologiczny. Jest to sposób otrzymywania niższych węglowodorów alifatycznych (np. benzyny syntetycznej), przy użyciu ciekłych węglowodorów, polegający na rozszczepianiu długich łańcuchów węglowych w węglowodorach aromatycznych, cykloalifatycznych oraz wyższych parafin. W wyniku krakingu powstają cząsteczki o krótszych łańcuchach węglowych. Rozróżnia się kraking termiczny, katalityczny oraz radiacyjny (z użyciem promieniowania jonizującego). Przebiega w temperaturze ok. 400°C w obecności katalizatora, pod zwiększonym ciśnieniem. Stosowany jest głównie w celu przerobu ciężkich frakcji ropy naftowej na benzynę, oleje. Produkty uboczne: gazy, olefiny, koks.
Odmianą krakingu jest katalityczny hydrokraking, który prowadzi się w temperaturze 250-450 °C w obecności wodoru pod ciśnieniem 3-15 MPa.
