Krystyna Wituska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Krystyna Urszula Wituska (ur. 12 maja 1920 w Jeżewie) k. Małynia z ojca Feliksa i matki Marii z Orzechowskich. Jej rodzice byli właścicielami majątku Jeżew i Kłoniszew.

Wituscy h. Gozdawa byli w tej części Sieradzkiego zasiedzieli od ponad dwóch stuleci. Przybyli tu z Łęczyckiego, a ich gniazdem rodowym była wieś Witusza w dawnym powiecie orłowskim.

W wieku 10 lat Krystyna, wraz ze starszą siostrą Haliną, została umieszczona przez rodziców w szkole ss. urszulanek w Poznaniu. Po 5 latach siostry kontynuowały naukę w Gimnazjum Królowej Jadwigi w Warszawie. Choroba płuc Krystyny spowodowała konieczność jej kuracji w Zakopanem, a potem w Szwajcarii gdzie Krystyna pogłębiała znajomość niemieckiego i francuskiego. Latem 1939 r., wbrew woli rodziców, wraca do rodzinnego Jeżewa. Już na początku wojny cała rodzina zostaje usunięta z majątku i wywieziona w okolice Warszawy. Ojciec pracuje pod Łowiczem, Krystyna z matką zamieszkuje u rodziny w stolicy. Włącza się do konspiracji w ZWZ i AK. Przyjmuje ps. "Kasia". Prowadzi działalność wywiadowczą wśród wojskowych co ułatwia jej dobra znajomość niemieckiego. Zbiera informacje o lotnisku na Okęciu. Gdy jej informator zostaje aresztowany ukrywa się w Brwinowie gdzie jej ojciec otrzymał pracę administratora majątku. Niebawem otrzymuje przydział do nowej komórki wywiadowczej: jej zadaniem jest zbieranie informacji nt. oddziałów Wehrmachtu na terenie Warszawy.

Przypadkowe aresztowanie Krystyny w dniu 19 X 1942 r. spowodowało katastrofę. Osadzono ja na Pawiaku, a po badaniach w Alei Szucha wywieziono do Berlina. Śledztwo zakończyło się w dniu 19 IV 1943 r. sądem wojennym, który skazał ją "za szpiegostwo i współdziałanie w zbrodni zdrady stanu" na śmierć przez ścięcie. Po odrzuceniu przez Hitlera prośby o ułaskawienie Krystyna Wituska zostaje wywieziona do więzienia w Halle gdzie 26 VI 1944 r. zostaje wykonany wyrok śmierci przez ścięcie toporem... Ciało jej zostało pochowane w zbiorowej mogile na cmentarzu w Getrandenfrithof w Halle. Szkoła w Małyniu i Jeżewie nosi jej imię, a szczep harcerski w Poddębicach przyjął ją za patronkę...

Historia jej pobytu w niemieckim więzieniu, w opracowaniu i ze wstępem Wandy Kiedrzyńskiej, jest zawarta w książce "Na granicy życia i śmierci. Listy i grypsy więzienne Krystyny Wituskiej", Warszawa 1970.

Na terenie należącym do niemieckiej Bundeswehry w podmonachijskim mieście Fuerstenfeldbruck (k. 33 tys. mieszkańców) istnieje ulica nazwana imieniem gen. dyw. Rittera von Manna - członka składu kolegium sędziów, który skazał Krystynę Wituską na śmierć...