Księstwo Achai
Z Wikipedii
Księstwo Achai - jedno z państw powstałych na ziemiach cesarstwa bizantyjskiego po jego upadku w wyniku IV krucjaty w 1204 r.
Księstwo, położone na terenie Peloponezu, do 1224 r. było wasalem królestwa Tessaloniki. Po upadku królestwa, podbitego przez władcę Epiru, Teodora Komnena, księstwo Achai zyskało względną niezależność, zyskując sobie nawet rangę dominującej siły na terenie Grecji. W 1262 r. na znacznej powierzchni księstwa powstał podległy cesarstwu bizantyjskiemu despotat Morei, w którym panowali przedstawiciele cesarskiego rodu z Konstantynopola (zwykle następcy tronu bizantyjskiego).
W 1278 r. księstwo Achai znalazło się we władzy włoskiej arystokracji (początkowo królów Neapolu).
Księstwo Achai istniało w latach 1205-1432. W 1432r. Achaja powróciła do cesarstwa bizantyjskiego.
[edytuj] Władcy księstwa Achai
- 1205 – 1209: Wilhelm I z Champlitte
- 1209 – 1228: Gotfryd I Villehardouin
- 1228 – 1246: Gotfryd II Villehardouin
- 1246 – 1278: Wilhelm II Villehardouin
- 1278 – 1285: Karol I
- 1285 – 1289: Karol II
- 1289 – 1307: Izabela Villehardouin
- 1289 – 1297: Florent z Hainaut
- 1301 – 1307: Filip Sabaudzki
- 1307 – 1313: Filip I z Tarentu
- 1313 – 1318: Matylda z Hainaut
- 1313 – 1316: Ludwik Burgundzki
- 1318 – 1322: Robert
- 1322 – 1333: Jan z Graviny
- 1333 – 1364: Robert z Tarentu
- 1364 – 1373: Filip II z Tarentu
- 1373 – 1381: Joanna
- 1381 – 1383: Jakub de Baux
- 1383 – 1386: Karol III
- 1396 – 1402: Piotr z St.Superan
- 1402 – 1404: Maria Zacharia
- 1404 – 1432: Centurion Zachariasz
