Księstwo Witebskie
Z Wikipedii
Księstwo Witebskie - ruskie księstwo udzielne ze stolicą w Witebsku, powstałe z wydzielenia z Księstwa Połockiego. Istniało z niewielkimi przerwami w latach 1101-1320.
[edytuj] Historia
Księstwo powstało wskutek rozdrobnienia dzielnicowego Księstwa Połockiego po śmierci jego księcia Wsiesława Briaczysławowica. Witebsk przypadł jego synowi Światosławowi Wsiesławowiczowi. Potomkowie Wsiesława panowali w Księstwie aż do 1320 roku. Wskutek licznych wojen księstwo, którego gospodarka w dużej mierze opierała się na handlu, stopniowo traciło na znaczeniu, przejściowo zostało nawet podbite przez Księstwo Smoleńskie. Ostatnim księciem udzielnym na Witebsku był Jarosław Wasylewicz, którego córka Maria została wydana za wielkiego księcia litewskiego Olgierda. Księstwo wtedy ostatecznie utraciło niepodległość i zostało włączone w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tytuł książęcy został włączony w skład litewskiej tytulatury wielkoksiążęcej.
[edytuj] Książęta
Lista książąt witebskich znajduje się w osobnym artykule.