Kultura Hassuna
Z Wikipedii
Hassuna eponimiczne stanowisko - Tell Hassuna leżące w pobliżu Mosulu; neolityczna kultura archeologiczna rozwijająca się w okresie między 5800 p.n.e. a 5500 p.n.e. na skraju równin w północnej Mezopotamii. W okresie proto-Hassuna upowszechniło się garncarstwo. Wyrabiano głównie ceramikę kuchenną ( kubki, dzbany, kuliste naczynia, misy), ręcznie lepioną z gliny (różowej lub jasnożółtej) z domieszką sieczki. Używano również naczyń ozdobionych czerwonymi wzorami geometrycznymi (linie, zygzaki, figurki ludzi i zwierząt, ornamenty o ukrytej symbolice, np.swastyka). Z tego okresu pochodzi najstarsza ceramika polichromowana. W okresie klasycznym pojawiła się ceramika dobrze wypalona. Osiedlano się w stałych osadach, w których dominowały domy koliste (wykonane z ubitego mułu i ciętych bloków gliny), później domy prostokątne, podzielone na kilka izb. Domy na planie okręgu służyły zapewne jako miejsca kultowe, bowiem odnaleziono w nich poćwiartowane zwłoki. Jednak większość zmarłych chowano pod podłogą domów. Zajmowano się myślistwem oraz tkactwem (przęśliki z gliny, alabastru). Uprawiano pszenicę, pszenicę samopszę, pszenicę płaskurkę, jęczmień, groch i soczewicę.
Najważniejsze stanowiska kultury Hassuna: Tell Hassuna, Jarim Tepe, Tell Soto, Umm Dabagija, Arpaczija.
