Kultura czerniachowska
Z Wikipedii
kolor pomarańczowy - kultura czerniachowska
Kultura czerniachowska - kultura archeologiczna epoki żelaza rozwijająca się między III w. n.e. a V w. n.e., na terenach obecnej środkowej i południowej Ukrainy, Mołdawii oraz północno-wschodniej Rumunii, gdzie zwana jest kulturą Sîntana de Mureş. Nazwa pochodzi od stanowiska archeologicznego w miejscowości Czerniachów obwód żytomierski, badanego w latach 1900-1901 przez archeologa Wincentego Chwojkę.
Na przełomie II i III w n.e. nastąpiło stopniowe przesunięcie się części ludności z terenu dzisiejszej wschodniej Polski, gdzie archeolodzy wyróżniają kulturę wielbarską na teren zachodniej Ukrainy. Porównanie tego zjawiska z informacjami pochodzącymi ze źródeł pisanych pozwala sądzić, że jest to odzwierciedlenie wędrówki germańskiego plemienia Gotów znad Bałtyku nad Morze Czarne.
W wyniku ekspansji osadniczej na tereny zajęte poprzednio przez zróżnicowaną etnicznie ludność osiadłą kultury zarubinieckiej i koczowniczą (Sarmaci), zapoczątkowany został rozwój nowej kultury archeologicznej zwanej powszechnie czerniachowską.
Pierwotną lokalizację tej kultury stanowiły stepy nadczarnomorskie począwszy od II połowy III wiek n.e., następnie rozprzestrzeniła się nad dorzeczem dolnego Dniepru, na północy sięgnęła ujścia Desny, zachodnią granicę występowania stanowiła Nizina Wołoska i Aluta. Na obszarze obecnej Rumunii obejmowała wschodnią część Siedmiogrodu.
Kultura czerniachowska zanika stopniowo w pierwszej połowie V w. n.e., co najprawdopodobniej wiąże się z opuszczeniem terenów dzisiejszej Ukrainy przez Gotów, uciekających przed najazdami Hunów.
Na tym terenie pojawiają się następnie zespoły kulturowe uważane już za wczesnosłowiańskie, a mianowicie występująca na obszarze na zachód od środkowego Dniepru Kultura praska, a na południowym wschodzie Kultura pieńkowska.
[edytuj] Literatura
- Andrzej Kokowski, Starożytna Polska, Warszawa 2005, s. 412-425.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Uwaga: przynależność etniczna ziem dzisiejszej Polski w tym czasie jest przedmiotem nierozstrzygniętej dotąd dyskusji, zobacz także :Leon Kozłowski, Józef Kostrzewski
