Kultura mykeńska
Z Wikipedii
Kultura mykeńska (1600-1100 p.n.e. lub 1400-1200 p.n.e.) - najstarsza kultura Grecji kontynentalnej, nazwa pochodzi od miasta Mykeny znajdującego się w centrum Kotliny Argolidzkiej, siedziby Atrydów. Poznana dokładniej dopiero pod koniec XIX wieku dzięki pracom wykopaliskowym prowadzonym przez archeologa Heinricha Schliemanna z 1874 roku, a później przez jego następców.
Kultura mykeńska to ostatnia faza rozwoju kultury helladzkiej.
Mykeny przez wiele wieków były najważniejszym ośrodkiem władzy, wywierającym wpływ na Beocję, Attykę i Tesalię. Dzięki dostępowi do morza utrzymywały szerokie kontakty handlowe.
Do upadku cywilizacji mykeńskiej doprowadziła inwazja "ludów morza" (ok. 1200r. p.n.e.), a następnie najazdy plemienia Dorów (ok. 1100r. p.n.e.). Po tych wydarzeniach nastąpił okres nazywany ciemnymi wiekami.
Zobacz też: Kultura egejska, historia Grecji.
