Kuropaty
Z Wikipedii
Kuropaty (biał. Курапаты) - kompleks leśny na przedmieściach Mińska, miejsce rozstrzelania i pochówku ofiar stalinowskiego terroru na Białorusi.
Odkrycie i ekshumacja zwłok w 1988 roku przez historyka-archeologa Zenona Paźniaka stały się jednym z poważniejszych impulsów powstania niezależnego ruchu niepodległościowego na Białorusi.
Oblicza się, że w Kuropatach zginęło od 30 tys. do 200 tys. przedstawicieli białoruskiej i polskiej inteligencji oraz kapłanów prawosławnych, żydowskich i katolickich. W jednej z mogił odnaleziono również zwłoki polskich oficerów.
Kuropaty zostały w 1994 roku odwiedzone przez prezydenta Clintona, podczas jego wizyty na Białorusi, kiedy to podarował tamtejszym mieszkańcom granitową płytę z napisem "dla narodu białoruskiego od narodu amerykańskiego". Pomnik, zwany ławeczką Clintona, został rozbity przez nieznanych sprawców; obecnie jest odremontowany.
W 2002 roku miejsce było okupowane przez działaczy białoruskiej młodzieży demokratycznej protestujących przeciwko budowie autostrady w okolicach Kuropatów.
Jesienią 2004 roku społeczność żydowska Białorusi ustawiła w lesie pomnik ku czci pomordowanych tam żydów, chrześcijan i muzułmanów.
Corocznie podczas Dziadów (białoruskiego święta zmarłych) tysiące ludzi gromadzą się, by uczcić pamięć pomordowanych w masowych czystkach. Pierwsza taka demonstracja została w 1988 roku brutalnie stłumiona przez milicję, od tego czasu wydarzenia te przebiegają spokojniej.
Po dziś dzień zbrodnia w Kuropatach nie jest uznawana przez administrację prezydenta Łukaszenki za zbrodnię przeciwko ludzkości. W czasach sowieckich oskarżano o nią hitlerowskie Niemcy, w obecnej Białorusi przemilcza się ją.
Zobacz także: ludobójstwo
