Liczba mnoga

Z Wikipedii

Liczba mnoga - forma fleksyjna, tj. przypadek w deklinacji i w koniugacji, oznaczający wiele przedmiotów lub osób, a także w przypadku przedmiotów zbiorowych - grupy tych przedmiotów (np. piasek w liczbie pojedynczej oznacza wiele ziaren piasku, ale istnieje też forma w liczbie mnogiej - piaski - mogąca się odnosić do większych zbiorów - np. piaski pustyni; podobnie armia to grupa ludzi, gramatycznie liczba pojedyncza, istnieje jednak rzeczownik armie w liczbie mnogiej).

Nieliczne rzeczowniki mają tylko formy liczby mnogiej, np. "drzwi", "odrzwia", "wrota", "ludzie"^[1], "spodnie"^[2], "majtki"^[3], "gacie"^[4], "gatki".

Przypisy

1. ↑ także w żartobliwej formie "ludziska"; pojedynczą osobę określa się słowem "człowiek" - ten wyraz z kolei nie ma liczby mnogiej, a tylko liczbę pojedynczą
2. ↑ czasem jednak żargonowo używana jest forma "spodzień"
3. ↑ w znaczeniu części odzieży; istnieje bowiem rzeczownik w liczbie pojedynczej "majtek" oznaczający marynarza, ale tu forma liczby mnogiej brzmi "majtkowie"
4. ↑ w znaczeniu części odzieży; spotykana jest równocześnie nazwa wielu miejscowości w Polsce w formie Gać

Zobacz też

• język polski
• liczba pojedyncza
• liczba podwójna
• liczba potrójna
• liczba poczwórna