Ludwik Puget
Z Wikipedii
Ludwik Puget (ur. 21 czerwca 1877 w Krakowie, zm. rozstrzelany w Auschwitz 27 maja 1942) - rzeźbiarz, malarz i historyk sztuki.
Wywodził się z rodziny pochodzenia francuskiego, obdarzonej indygenatem w 1726 r. Studiował rzeźbę w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Alfreda Dauna w latach 1895-1897. Równocześnie uzupełniał wiedzę studiując historię sztuki na UJ. Dalsze studia odbył w Paryżu, a po powrocie szlifował umiejętności w pracowni Konstantego Laszczki. Został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka".
Od 1907 r. współpracował z artystami tworzącymi kabaret "Zielony Balonik", zajmując się modelowaniem i animacją lalek. Dla kabaretu pisał także fraszki. W latach 1915-1918 wykładał na kursach dla kobiet im. A. Baranieckiego, pod koniec I wojny światowej (w 1918) wyjechał do Francji. W 1925 na Wystawie Sztuki Zdobniczej w Paryżu organizował dział polski. Został odznaczony Legią Honorową.
Po powrocie do Polski objął stanowisko kustosza muzeum miejskiego w Poznaniu. Dla Poznania stworzył Pomnik Wolności w 1927 r., a 2 lata później kierował pracami konserwatorskimi na zamku poznańskim. W 1930 r. założył w Poznaniu kabaret "Różowa Kukiełka", którego występy po powrocie do Krakowa przeniosły się do mieszkania państwa Pugetów na ulicę Piłsudskiego 18. Teksty kabaretowe Ludwik Puget pisał wraz z synem Jackiem (ur. 1904 r.), również rzeźbiarzem. Równocześnie działał w amatorskim teatrze plastyków "Cricot", istniejącym do 1939 r.
Publikował w krakowskim "Czasie" i "Ilustrowanym Kurierze Codziennym" ("IKC"). Jako rzeźbiarz wykonywał niemal wyłącznie portrety m.in. Olgi Boznańskiej, Zofii Jachimeckiej i Karola Huberta Roztworowskiego. Pozostawił także studia zwierząt, np. "Lwy" z 1913 r.
Do KL. Auschwitz trafił po aresztowaniu w Domu Plastyków przy ulicy Łobzowskiej, gdzie w czasie wojny pracował jako kelner. Jego ostatnią pracą jest portret psa, wykonany już w Oświęcimiu.
