Luis Aragonés

Z Wikipedii

Luis Aragonés Suárez (ur. 28 lipca 1938 roku w Hortalezie na przedmieściach Madrytu), hiszpański piłkarz i trener piłkarski. Na przełomie lat 60. i 70. był jednym z najlepszych zawodników Atletico Madryt, który w tamtym okresie osiągał swoje największe sukcesy. Po zakończeniu kariery sportowej sześciokrotnie prowadził klub z Madrytu, zdobywając z nim wszystkie najważniejsze laury w lidze hiszpańskiej. Od lipca 2004 roku jest selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii, z którą dotarł do 1/8 finału Mistrzostw Świata 2006.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 2 Sukcesy piłkarskie 3 Kariera trenerska 4 Sukcesy trenerskie 5 Ciekawostki 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera piłkarska

Był jednym z najskuteczniejszych ofensywnych pomocników w lidze hiszpańskiej. Zaczynał sportową przygodę w Getafe CF, przez trzy sezony był również zawodnikiem Realu Madryt, ale szefowie klubu nie poznali się na jego talencie i nie pozwolili na debiut w pierwszej drużynie.

Kiedy miał 26 lat podpisał kontrakt z Atletico Madryt, gdzie wyrósł na jedną z gwiazd Primera Division. Był specjalistą od stałych fragmentów gry i liderem drużyny, która na przełomie lat 60. i 70. trzykrotnie triumfowała w rozgrywkach o mistrzostwo kraju, a w sezonie 1973-74 dotarła do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrała w dwumeczu (1:1 – strzelił w tym spotkaniu bramkę – i 0:4) z Bayernem Monachium.

W ciągu jedenastu lat rozegrał dla Atletico 265 meczów w lidze, w których zdobył 123 gole. Aragonés, którego madryccy kibice nazywali po prostu Luis, zakończył piłkarską karierę w wieku 37 lat.

• 1957-58 – Getafe CF
• 1958-61 – Real Madryt
• 1958-59 – Recreativo Huelva (wypożyczenie)
• 1959-60 – Hercules Alicante (wypożyczenie)
• 1960-61 – Plus Ultra (wypożyczenie)
• 1961-62 – Real Oviedo
• 1962-64 – Betis Sewilla
• 1964-75 – Atletico Madryt

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Hiszpanii 1966, 1970 i 1973, Puchar Hiszpanii 1965 i 1972, finał Ligi Mistrzów 1974 oraz Puchar Interkontynentalny 1974 z Atletico Madryt
• W 1970 roku jako zawodnik Atletico Madryt z liczbą 16 goli został królem strzelców Primera Division.

W reprezentacji Hiszpanii od 1965 do 1972 roku rozegrał 12 meczów i strzelił 3 gole.
W hiszpańskiej Primera Division rozegrał 370 meczów i strzelił 172 gole.

[edytuj] Kariera trenerska

Mimo iż w ciągu ponad trzydziestoletniej kariery szkoleniowej prowadził osiem różnych zespołów z Primera Division, najbardziej znany jest z pracy w Atletico Madryt. Pracował w tym klubie sześciokrotnie, zdobywając z nim wszystkie najważniejsze krajowe laury. Ponadto w 1986 doprowadził go do pierwszego od 1974 roku finału europejskich pucharów (porażka 0:3 z Dynamem Kijów w Pucharze Zdobywców Pucharów), a w 2002 roku, po dwuletniej przerwie, wprowadził ponownie do pierwszej ligi.

Był także trenerem FC Barcelony, z którą triumfował w rozgrywkach o Puchar Hiszpanii, trzykrotnie Betisu Sewilla, Espanyolu Barcelona, Sevilli, Valencii, Realu Oviedo i ostatnio dwa razy Mallorki.

Po Euro 2004 66-letni Aragonés zastąpił Iñakiego Sáeza na stanowisku selekcjonera reprezentacji Hiszpanii. Mimo iż do Mundialu 2006 drużyna awansowała dopiero po barażach (5:1 i 1:1 ze Słowacją), to od czasu mistrzostw Europy do 27 czerwca 2006 roku nie zanotowała porażki. Pierwszą przegraną w roli selekcjonera Aragones zaliczył w drugiej rundzie mistrzostw świata, kiedy jego drużyna uległa 1:3 Francji i odpadła z turnieju. Do tego meczu jego bilans przedstawiał się następująco: 24 mecze, 16 zwycięstw – 8 remisów – 0 porażek.

• 1974-78 – Atletico Madryt
• 1979-80 – Atletico Madryt
• 1981-81 – Betis Sewilla
• 1982-86 – Atletico Madryt
• 1987-87 – Atletico Madryt
• 1987-88 – FC Barcelona
• 1990-91 – Espanyol Barcelona
• 1991-92 – Atletico Madryt
• 1992-93 – Betis Sewilla
• 1993-95 – Sevilla FC
• 1995-96 – Valencia CF
• 1997-98 – Betis Sewilla
• 1999-00 – Real Oviedo
• 2000-01 – RCD Mallorca
• 2001-03 – Atletico Madryt
• 2003-04 – RCD Mallorca
• od 2004 – reprezentacja Hiszpanii

[edytuj] Sukcesy trenerskie

• mistrzostwo Hiszpanii 1977, wicemistrzostwo Hiszpanii 1985, Puchar Hiszpanii 1976, 1985 i 1992, finał Pucharu Hiszpanii 1975 i 1987, Superpuchar Hiszpanii 1985, finał Pucharu Zdobywców Pucharów 1986 oraz awans do Primera Division w sezonie 2001-02 z Atletico Madryt
• Puchar Hiszpanii 1988 z FC Barceloną
• wicemistrzostwo Hiszpanii 1996 z Valencią

• 1/8 finału Mistrzostw Świata 2006 z reprezentacją Hiszpanii

[edytuj] Ciekawostki

• Jesienią 2004 roku hiszpańska telewizja sfilmowała jeden z treningów reprezentacji, przygotowującej się do towarzyskiego meczu z Anglią, na którym Aragonés pozwolił sobie na rasistowskie odzywki po adresem piłkarza Arsenalu Londyn Thierry'ego Henry. Brytyjskie media zażądały ustąpienia selekcjonera. Ostatecznie UEFA ukarała Hiszpańską Federacją Piłkarską karą 100 tysięcy franków szwajcarskich.
• Wcześniej dwukrotnie był poważnym kadydatem na selekcjonera reprezentacji. Jednak w 1991 roku szefowie związku wybrali Vicente Mierę, a w 1998 – José Antonio Camacho.
• W Hiszpanii nazywany jest "Mędrcem z Hortalezy".

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Luis Aragonés – statystyki piłkarza (es)
• Luis Aragonés – statystyki trenera (es)
• Opis incydentu z rasistowskimi odzywkami po adresem Thierry'ego Henry z The Guardian (en)

poprzednik: Terry Venables

Trener FC Barcelona w latach 1987-1988

następca: Johan Cruyff