Luise Helene Elisabeth Danz
Z Wikipedii
Luise Helene Elisabeth Danz (ur. 11 grudnia 1917) należała do załogi kilku hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Urodziła się w Walldorf (Turyngia), a przed rozpoczęciem służby w obozach pracowała na poczcie. Na podstawie umowy z SS, została w lutym 1943 zatrudniona w obozie koncentracyjnym Ravensbrück jako cywilna urzędniczka kontraktowa. Od 1944 do końca wojny pełniła służbę kolejno w obozach koncentracyjnych: Majdanek, Plaszow, Auschwitz-Birkenau i Malchow.
We wszystkich tych obozach Danz wyróżniała się okrucieństwem, brutalnie traktując więźniarki (w tym dzieci i kobiety ciężarne). Oprócz ich nieustannego bicia, maltretowała je też na inne sposoby: przeprowadzając męczące apele czy dokonując niespodziewanych rewizji, konfiskując odzież, którą więźniarki zdobyły na zimę. Jednak największe zbrodnie Danz popełniła pod koniec wojny w Malchow, zwłaszcza podczas ewakuacji tego obozu i transportu więźniarek do Lipska. Dopuściła wówczas by więźniarki nie otrzymały na czas transportu pożywienia i głodowały przez trzy dni. Oprócz tego, w Malchow, spowodowała śmierć małej dziewczynki.
Za zbrodnie popełnione w Majdanku i Auschwitz Danz została skazana przez polski Najwyższy Trybunał Narodowy w Pierwszym Procesie Oświęcimskim na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Jednak już w 1956 została amnestionowana i wypuszczona z więzienia. Natomiast od 1996 toczy się w Niemczech i trwa nadal proces, w którym Danz jest oskarżona o spowodowanie śmierci wspomnianej dziewczynki w Malchow.
