Małgorzata Maciągowa
Z Wikipedii
Małgorzata Maciągowa (ur. 6 sierpnia 1881 w Siedlcach, zm. 12 października 1969 r.), malarka.
Ukończyła gimnazjum w Krakowie, uczęszczając jednocześnie na lekcje rysunku i malarstwa na Kursach Wyższych dla Kobiet im A. Baranieckiego. W 1907 r. wyjechała na studia w Academie Julien w Paryżu. Od wczesnej młodości odznaczała się wybitnym talentem malarskim, a jej prace zyskały aprobatę społeczną oraz nagrody i wyróżnienia. Już w gimnazjum otrzymała nagrody za swoje prace na dorocznych wystawach. W Paryżu otrzymała I nagrodę za szkic węglem i wyróżnienie za portret kobiecy. W 1931 za wystawiony w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie projekt witrażu "św. Trójca", "św. Anna" i św. Władysław" otrzymała brązowy medal, a w 1932 r. srebrny medal za "Autoportret z paletą". W dwa lata później za projekt witrażu "Zaślubiny Polski z morzem" otrzymała Nagrodę im. Leokadii Łempickiej. Po wojnie swoje prace prezentowała najczęściej na wystawach w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Prace malarki znajdują się w Muzeum Okręgowym w Siedlcach oraz w Muzeum Narodowym w Krakowie.
