Mabel Cahill
Z Wikipedii
Mabel Esmonde Cahill (2 kwietnia 1863, Ballyragget, hrabstwo Kilkenny - 1905 lub 1906), tenisistka irlandzka.
Zdobywając tytuł mistrzowski w US Open w 1891 była pierwszą cudzoziemką, która wygrała jeden z największych turniejów tenisowych. Już w 1890 dotarła do finału rundy eliminacyjnej US Open, gdzie uległa Ellen Roosevelt. W 1891 ponownie awansowała do finału rundy eliminacyjnej US Open, tym razem pokonując siostrę Ellen Roosevelt, Grace 6:3, 7:5. W finale głównym wzięła rewanż na Ellen Roosevelt, wygrywając 6:4, 6:1, 4:6, 6:3. Obroniła tytuł w 1892, po finałowym zwycięstwie nad Bessie Moore 5:7, 6:3, 6:4, 4:6, 6:2. W latach 1891-1892 wygrywała także grę podwójną na US Open, a w 1892 dodatkowo mikst (w parze z Clarence Hobartem). W okresie startów w US Open reprezentowała New York Tennis Club.
Nie broniła tytułu w 1893, mistrzostwo przypadło tym samym zwyciężczyni turnieju eliminacyjnego, Aline Terry.
Brak bliższych danych o okolicznościach jej śmierci. W 1976 została przyjęta do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.
