Marcjan (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Marcjan (Imperator Caesar Flavius Marcianus Augustus) (ok. 392-457) - cesarz wschodniorzymski panujący w latach 450-457. Był jednym z wodzów w armii Aspara - magistra militum, czyli głównodowodzącego armii bizantyjskiej, pochodzącego z irańskiego ludu Alanów (tylko to stanęło mu na przeszkodzie w uzyskaniu korony). Cesarzem obrano Marcjana, który poślubił siostrę poprzednika, Pulcherię, choć było to fikcyjne małżeństwo (ich jedynym dzieckiem była córka Aelia Eufemia).
Władca wraz z żoną patronowali obradom soboru chalcedońskiego w (451) i budowie klasztoru świętego Marona w Syrii (452). W 453 armia cesarska przywróciła porządek w Jerozolimie, gdzie wdowa po Teodozjuszu II - Atena Eudokia, doprowadziła do wybuchu rewolty monofizytów i wygnała biskupa Juwenalisa (który za odwołanie poparcia dla monofizytyzmu uzyskał tytuł patriarchy). Na rozkaz Marcjana z Aleksandrii usunięto czołowego przedstawiciela monofizytów Dioskura, a na tron patriarszy wprowadzono prawowiernego Proteriosa, który został wkrótce zamordowany (457). W tym samym roku zmarł cesarz.
| Poprzednik Teodozjusz II |
 |
Cesarz wschodniorzymski 450 - 457 |
|
Następca Leon I |
