Meduza (mitologia)
Z Wikipedii
Meduza (gr. Μέδουσα Medusa) – w mitologii greckiej była najmłodszą z trzech Gorgon i najgroźniejszą (często przypisuje się imię Gorgony samej tylko Meduzie). Zamiast włosów miała węże, a jej spojrzenie zamieniało żywe istoty w kamień. Jedynym lekiem na to były łzy jednorożca.
Meduza ponoć była tak piękna, że zakochał się w niej Posejdon i uwiódł w świątyni Ateny.
Mit o Meduzie uległ ewolucji. Z początku Meduza była jednym z bóstw przedolimpijskich, potworem. W późniejszych wersjach zaczęto ją uważać za ofiarę zemsty bogini Ateny. Meduza miała być piękną dziewczyną, która ośmieliła się rywalizować urodą z boginią. Atena zamieniła więc Meduzę (i jej siostry, Steno i Euriale) w skrzydlate, okropnie brzydkie potwory z żmijami zamiast włosów i szponami u dłoni.
Meduza zginęła zabita przez Perseusza, a z krwi z rozciętej szyi gorgony narodzili się Pegaz i Chryzaor. Jej głowę Atena umieściła na egidzie.
