Miasteczko (urbanizacja)
Z Wikipedii
Miasteczko niem. das Städtlein, Städtchen, Markt, jidisz shtetl w Polsce porozbiorowej - jednostka osadnicza posiadające własne sądownictwo i pieczęć, z przywilejem na targi i własny samorząd albo i bez przywilejów. Były to jednostki tworzone przez pruską oraz austriacką administrację po klasyfikacji miast i miejscowości po roku 1772.
[edytuj] Architektura
Plan zabudowy zgodny z polską tradycją, prostokątny rynek z ratuszem pośrodku, kościołem parafialnym usytuowanym przy ulicy wychodzącej z narożnika rynku i szachownicą ulic.