Michaił Kałasznikow
Z Wikipedii
Michaił Timofiejewicz Kałasznikow, ros. Михаил Тимофеевич Калашников, (ur. 10 listopada 1919) - radziecki konstruktor broni strzeleckiej.
Urodził się 10 listopada 1919 w miejscowości Kuria w Kraju Ałtajskim na Syberii. Po ukończeniu w 1936 roku szkoły 10-klasowej, rozpoczął pracę na kolei. Jesienią 1938 roku został powołany do Armii Czerwonej i skierowany do wojsk pancernych, gdzie został mechanikiem-kierowcą czołgu.
Brał udział w II wojnie światowej jako dowódca czołgu. Za bohaterstwo na polu walki odznaczono go Orderem Czerwonej Gwiazdy. Podczas pobytu w szpitalu, po ranach odniesionych we wrześniu 1941 roku pod Briańskiem, zainteresował się bronią strzelecką i jej projektowaniem.
Pierwszą jego udaną konstrukcją, a zarazem największym sukcesem, był karabin automatyczny AK (AK-47), strzelający nowym nabojem pośrednim 7,62 mm, wprowadzony do uzbrojenia w 1949 roku. Nazwa była skrótem od "Automat Kałasznikowa". Broń ta stała się następnie standardową indywidualną bronią strzelecką w Armii Czerwonej i państwach Układu Warszawskiego oraz armiach dziesiątków innych państw, głównie afrykańskich i azjatyckich, stając się najszerzej rozpowszechnionym karabinkiem automatycznym na świecie. Kałasznikow skonstruował następnie całą rodzinę broni wywodzącej się z AK: karabinki AKM i AKMS i ręczny karabin maszynowy RPK i jego odmiana RPKS.
Kolejną konstrukcją był uniwersalny karabin maszynowy PK/PKS kal. 7,62 mm, przyjęty do uzbrojenia w 1961 roku. Jego rozwinięciem była zmodernizowana wersja PKM/PKMS, oraz karabin maszynowy czołgowy PKT.
W połowie lat 70, do uzbrojenia Armii Radzieckiej wprowadzono nową wersję karabinka automatycznego Kałasznikowa kal. 5,45 mm oznaczoną AK-74. Na jego bazie powstał również karabinek maszynowy RPK-74.
W roku 1998 Kałasznikow otrzymał najwyższe odznaczenie Federacji Rosyjskiej - Order św. Andrzeja Powołańca.
