Mieczysław Sołtys
Z Wikipedii
Mieczysław Sołtys (ur. 7 lutego 1863 we Lwowie, zm. 11 listopada 1929 we Lwowie) – kompozytor, dyrygent, pedagog i organizator życia muzycznego.
Po ukończeniu gimnazjum kształcił się pod kierunkiem Karola Mikulego w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Równolegle studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Kontynuował studia w Wiedniu (kompozycja) i Paryżu (kontrapunkt i muzyka organowa w szkole Eugène Gigout). Wrócił do Lwowa w 1891 i został profesorem, a od 1899 był dyrektorem Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie i dyrektorem artystycznym Towarzystwa. Uczył gry na fortepianie oraz przedmiotów teoretycznych. Był także krytykiem muzycznym i redaktorem Wiadomości Artystycznych (1987-1899). Był główną postacią życia muzycznego Lwowa.
Jego twórczość obejmuje niemal wszystkie gatunki i formy, przede wszystkim jednak muzykę dramatyczną, w tym opery:
- komiczne (Rzeczpospolita Babińska i Panie Kochanku),
- romantyczne (Jezioro Dusza oraz Maria albo Opowieść kresowa wg Marii Malczewskiego) oraz
- dramat muzyczny Nieboska komedia wg Krasińskiego.
Wystawiono je m.in. na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie.
Spośród utworów orkiestrowych najważniejsze jego dzieła to:
- Symfonia b-moll
- poematy symfoniczne
- Koncert fortepianowy c-moll
Skomponował także oratoria:
- Śluby Jana Kazimierza (1895)
- Królowa Korony Polskiej (1904)
- misterium dramatyczne Var sacrum o życiu św. Franciszka z Asyżu (1929)
Był ojcem Adama Sołtysa.
[edytuj] Bibliografia
- Kwartalnik Cracovia Leopolis 1/2001 – skrót życiorysu, opracowanego przez wnuczkę, Marię Sołtys-Pigłę.
