Mikroskop polaryzacyjny
Z Wikipedii
Mikroskop optyczny używany do badań obiektów anizotropowych w świetle spolaryzowanym. Stosowany jest m.in. do badania: kruszców, minerałów, preparatów biologicznych, struktury komórek i tkanek, w metalografii, w przemyśle szklarskim i włókienniczym.
Spolaryzowane światło przechodząc przez badaną substancję ulega pewnym zmianom, które są wykrywane przez mikroskop polaryzacyjny. Analiza zmian umożliwia wnioskowanie o strukturze badanej próbki.
W odróżnieniu od zwykłego mikroskopu, w układzie oświetleniowym znajduje się polaryzator, którego celem jest polaryzacja światła padajacego na próbkę. W układzie optycznym znajduje się analizator polaryzacyjny.
Mikroskop polaryzacyjny został skonstruowany przez H.F. Tabolta w 1834 r.
