Mistrzostwa świata w szachach 2000

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Mistrzostwa świata w szachach 2000 odbyły się w dniach od 27 listopada do 27 grudnia 2000 roku. Pierwsze sześć rund turnieju rozegrano w Teheranie, natomiast finał – w New Delhi. Był to trzeci z pięciu turniejów o mistrzostwo świata FIDE rozegranych systemem pucharowym.

W turnieju uczestniczyło 100 zawodników (w tym 9 z rankingiem powyżej 2700 punktów), którzy rozegrali 7 rund systemem pucharowym. W I rundzie rozegrano 36 meczów, natomiast od rundy II do zwycięzców spotkań z rundy I dołączyło 28 zawodników rozstawionych według posiadanego rankingu, którzy kolejne rundy rozegrali według klasycznej drabinki turniejowej. Spośród zawodników klasyfikowanych w pierwszej dziesiątce na świecie w dniu 1 lipca 2000 w turnieju nie wystąpili Garri Kasparow (nr 1) oraz Władimir Kramnik (nr 2).

Zasady rozgrywania poszczególnych rund były takie same jak w roku 1999. Zawodnicy rozgrywali ze sobą po dwie partie klasyczne (w półfinałach po 4, a w finale - 6), następnie - w przypadku wyniku remisowego - pojedynek dwupartiowy tempem przyspieszonym, po nim zaś - w razie konieczności - jeszcze jeden. Jeśli po tych partiach wynik wciąż był remisowy, rozgrywano jedną decydującą partię tempem błyskawicznym, w której losowano kolory bierek i w której grający białymi otrzymywał więcej czasu do namysłu od swojego przeciwnika. Aby jednak awansować, musiał tę partię wygrać - remis premiował awansem zawodnika grającego czarnymi (jak również jego zwycięstwo).

W początkowych rundach zanotowano kilka niespodzianek, m.in. w II rundzie odpadli Wasilij Iwanczuk (2719, 6 numer startowy), Michał Krasenkow (2702, nr 8), Nigel Short (2677, nr 13) i Ilia Smirin (2677, nr 14), natomiast w III – Péter Lékó (2743, nr 5), Rustam Kasimdżanow (2690, nr 10) i Zurab Azmajparaszwili (2673, nr 16). Pozostali faworyci obronili swoje pozycje i do półfinałów awansowało trzech szachistów elity: Viswanathan Anand (2762, nr 1), Michael Adams (2755, nr 3) i Aleksiej Szirow (2746, nr 4) oraz mało wówczas znany, zaledwie 17-letni rosyjski arcymistrz Aleksander Griszczuk (2606, nr 46). Mecze półfinałowe zakończyły się zgodnie z oczekiwaniami: Anand pokonał Adamsa, a Szirow – Griszczuka. Rozegrany w stolicy Indii finałowy mecz o tytuł mistrza świata nie przyniósł spodziewanych emocji. Po pierwszej remisowej partii, Anand triumfował w trzech kolejnych i wygrał całe spotkanie w stosunku 3½ – ½, zdobywając tytuł mistrza świata.

W mistrzostwach wystartowało trzech Polaków: Michał Krasenkow (2702, nr 8), Bartłomiej Macieja (2536, nr 78), oraz Paweł Blehm (2510, nr 86). Najlepiej zaprezentował się Macieja, który po zwycięstwach nad Jonathanem Speelmanem (2623, nr 41), Michałem Krasenkowem, Aleksandrem Bielawskim (2659, nr 26) osiągnął jeden z największych sukcesów w swojej karierze, awansując do rundy IV (najlepszej 16 na świecie). W rundzie tej musiał jednak uznać wyższość zwycięzcy całych mistrzostw, Viswanathana Ananda. Pozostali Polacy nie zanotowali żadnych sukcesów: Blehm przegrał w I rundzie ze Smbatem Lputianem, natomiast Krasenkow, startując jako zawodnik rozstawiony od II rundy - z Bartłomiejem Macieją.