Modrzyk górski

Modrzyk górski modrzyk alpejski (Cicerbita alpina) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. W Polsce występuje w Karpatach i Sudetach oraz w okolicach Bolesławca. Na obszarze swojego występowania roślina dość pospolita.

Łodyga: Prosta, gruba, soczysta, wzniesiona, nierozgałęziona, przeważnie czerwono nabiegła. Osiąga wysokość do 1,5 m, górą jest owłosiona i pokryta drobnymi gruczołkami. Łodyga oraz liście zawierają sok mleczny, wypływający nawet przy drobnym skaleczeniu.

Liście: Ulistnienie skrętoległe. Liście duże, nagie, o lirowatym kształcie, głęboko wcinane, o ząbkowanych brzegach, składające się z listka szczytowego i kilku listków bocznych. Szczytowy listek o rombowo-trójkątnym kształcie jest największy. Wszystkie liście górą ciemnozielone, spodem sinoniebieskie. Dolne liście z oskrzydlonym ogonkiem, zbiegające, górne obejmują łodygę sercowatą nasadą.

Kwiaty: Kwiatostan złożony – wzniesione koszyczki zebrane na szczycie łodygi w wiechę podobną do grona . Koszyczki o gruszkowatym kształcie otoczone okrywą składającą się z zielonych listków zachodzących dachówkowato na siebie. W koszyczku wszystkie kwiaty języczkowe i obupłciowe. Ich korona ma niebieskofioletową barwę, czasami (rzadko) zdarzają się okazy o białych lub różowych kwiatach. Kielich przekształcony w puch kielichowy o nierozgałęzionych włoskach. Słupek z pojedynczą, cienką szyjką, pręciki o turkusowym kolorze, zrośnięte pylnikami.

Owoc: Brunatne niełupki z licznymi, grubymi żeberkami i z puchem kielichowym, rozsiewane przez wiatr.
Biotop, wymagania: Widne lasy i ich obrzeża, ziołorośla, nad brzegami potoków i źródlisk, wzdłuż ścieżek i dróg, w kosówce, na porębach. Hemikryptofit i roślina górska o pionowym zasięgu ok. 800-2 000 m n.p.m. Rośnie zarówno na podłożu granitowym, jak i wapiennym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Adenostylion, Ass. Adenostyletum alliariae.