Most Fabrycjusza
Z Wikipedii
Most Fabrycjusza (wł. Ponte Fabricio) – dwuprzęsłowy most, zbudowany w 62 p.n.e. przez L. Fabrycjusza, urzędnika zajmującego się opieką nad drogami. Świadczą o tym zachowane inskrypcje umieszczone po jego obu stronach. Most łączy on niewielką wysepkę (Insula Tiberia) położoną na Tybrze z brzegiem lądu. Jego długość wynosi 57,0 m a szerokość 5,60 m. Jest to najstarszy zachowany w Rzymie most. Przetrwały zapiski mówiące o odmowie Senatu uiszczenia zapłaty za jego budowę, dopóki nie zostanie sprawdzona wytrzymałość mostu.
Remontowany w II wieku oraz kilkakrotnie w późniejszym okresie, po uszkodzeniach spowodowanych przez powodzie.
W okresie średniowiecza nazywany był Mostem Żydowskim (Ponte Judeurum), ponieważ w pobliżu znajdowało się getto.
Po remoncie przeprowadzonym na polecenie Sykstusa V umieszczono na nim dwie czterogłowe hermy przedstawiające Janusa. W tym czasie most nazywano Mostem Czterch Głów (Ponte dei Quattro Capi).
Zobacz też: architektura starożytnego Rzymu.