Muzeum Narodowe Polskie
Z Wikipedii
Muzeum Narodowe Polskie w Raperswil w Szwajcarii, założone 23 października 1870 przez Władysława Platera w celu zabezpieczenia polskich zabytków historycznych i propagowania spraw polskich.
Muzeum mieściło się w średniowiecznym zamku wydzierżawionym na 99 lat. Na przełomie XIX i XX wieku miało największą bibliotekę polską na emigracji (liczyła ok. 100 tys. druków), z bogatym zbiorem rękopisów (w tym archiwum Wielkiej Emigracji). W 1921 przeszło na własność Państwa Polskiego. W 1927 zbiory przejęło Muzeum Narodowe i Biblioteka Narodowa. Zbiory druków i rękopisów uległy zniszczeniu podczas II wojny światowej (spalone przez hitlerowców w pałacu Krasińskich po powstaniu warszawskim).
W 1975 muzeum zostało odtworzone.
[edytuj] Bibliotekarze
- 1872-1894 – Zygmunt Wasilewski
- 1892-1896 – Stefan Żeromski
- 1896-1899 – Romuald Mielczarski
- 1899-1901 – Stanisław Grabski
- 1901-1910 – Florian Znaniecki, Kazimierz Woźnicki, Wacław Karczewski
- 1910-1915 – Stanisław Zieliński
- 1915-1927 Adam Lewak