Namiestnik
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: artykuł do podzielenia albo nawet do przeniesienia do słownika.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Namiestnik to osoba zastępująca panującego, sprawująca w jego imieniu władzę w kraju, prowincji, dzielnicy lub na innym określonym terytorium. W starożytnym Rzymie, specjalny urzędnik, który miał za zadanie dopilnować, by do Rzymu spływały z prowincji należne podatki i daniny.
Namiestnik to także:
- w XVII-XVIII w. oficer jazdy polskiej i piechoty sprawujący dowództwo, władzę nad chorągwią w czasie nieobecności porucznika lub rotmistrza;
- po 1776 podoficer w kawalerii.
- w Związku Harcerstwa Polskiego - osoba stojąca na czele namiestnictwa - komórki wychowawczej komendy hufca o charakterze programo-metodycznym, powołana do pracy z drużynami, szczepami i ich kadrą. Do głównych zadań należy: wizytacja drużyn, pozyskiwanie nowych instrukotów, praca z kadrą, organizacja obozów i kolonii. Termin "namiestnictwo- namiestnik" został przywrócony po VII Zjeździe ZHP w 1981 r. Wcześniej określany jako "referat".
