Nawozy fosforowe
Z Wikipedii
Nawozy fosforowe - nawozy mineralne, których głównym składnikiem jest fosfor, makroelement w odżywianiu roślin, składnik białek, fityny, także organicznych kwasów nukleinowych ortofosforanów i metafosforanów.
Do najważniejszych należą:
- superfosfaty, superfosfat podwójny (6-18% P2O5) - będące mieszaniną fosforanu jednowapniowego i siarczanu wapnia, otrzymywane w reakcji pomiędzy kwasem siarkowym a fosforytami: Ca3(PO4)2 + 2 H2SO4 -> Ca(H2PO4)2 + 2 CaSO4. Fosforan jednowapniowy jest rozpuszczalny w wodzie, przez co łatwo przyswajalny przez rośliny.
- precypitat (P2O5 do 30%) - będący fosforanem dwuwapniowym - CaHPO4*2(H2O).
- supertomasyna (28-30% P2O5) - otrzymywana przez stapianie fosforytów z sodą i krzemionką, także tomasyna, tzw. żużel Thomasa.
- termofosfaty
- metafosforany
- niektóre mączki nawozowe - mączki fosforytowe
- polifosforany
[edytuj] Historia nawozów fosforowych
W 1840 Justus von Liebig stwierdził, że roślina potrzebuje do wzrostu oprócz związków zawartych w gnojówce także związków fosforu. Dostępnymi nawozami zawierającymi fosfor były : mączka kostna i guano.
Związki fosforu w wymienionych substancjach nie są bezpośrednio nieprzyswajalne przez rośliny. Liebieg działał na nie kwasem siarkowym i przekształcił je w rozpuszczalne w wodzie fosforany.
W latach 1841-1846 rozpoczął się rozwój przemysłu fosforowych nawozów sztucznych.
