Nicefor I (patriarcha Konstantynopola)
Z Wikipedii
Święty Nicefor I (ur. ok. 758, zm. 2 czerwca 829), duchowny bizantyjski, patriarcha Konstantynopola w latach 806-815.
Nicefor urodził się najprawdopodobniej w okresie panowania cesarza Konstantyna V. Rozpoczął swoją karierę jako notariusz cesarski. Uczestniczył w zwołanym przez cesarzową Irenę soborze w Nicei (787). Wkrótce potem zrezygnował ze służby w pałacu cesarskim, założył klasztor i osiadł w nim.
Po śmierci patriarchy Tarazjusza 12 kwietnia 806, choć był człowiekiem świeckim, został wybrany z woli cesarza Nicefora I (802-811) na stanowisko patriarchy Konstantynopola. Niezgodny z kanonami wybór na stolicę patriarszą spotkał się z ostrym sprzeciwem ortodoksyjnej opozycji.
Gdy cesarz Leon V (813-820) zaczął prowadzić politykę ikonoklazmu Nicefor szybko znalazł się z nim w ostrym konflikcie. Jako zwolennik kultu ikon w maju 815 Nicefor został usunięty z urzędu i zesłany na wygnanie. Zmarł po 14 latach w 829 nie powróciwszy już nigdy do Konstantynopola.
W 847 z inicjatywy patriarchy Metodego I prochy Nicefora zostały przeniesione do cesarskiej stolicy i złożone w cerkwi Świętych Apostołów. Za swe zasługi w walce z ikonklazmem został kanonizowany.
Zachowało się kilka dzieł, pisanych przez Nicefora, związanych głównie z tematyką ikonoklastyczną.
