Nieuport Macchi M 9
Z Wikipedii
Nieuport Macchi M-9 – włoska rozpoznawcza łódź latająca Zaprojektowany i zbudowany w 1918 roku we włoskiej wytwórni lotniczej Aeronautica Nieuport Macchi w Varese.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Rozpoznawcza łódź latająca Nieuport Macchi M-9 został zabudowana w drugiej połowie 1918 roku we włoskiej wytwórni lotniczej Areonautica Nieuport Macchi , opierając się na wcześniejszych doświadczeniach budowanych w tej wytwórni jednomiejscowych myśliwskich łodziach latających Nieuport Macchi M 5 i Nieuport Macchi M 7 produkowanych w latach 1916 – 1918, które w owym czasie uchodziły za najlepsze na świecie w swojej klasie.
Również samolot Nieuport Macchi M-9 był wyróżniającą się konstrukcją. Rozpoznawcza łódź latająca Nieuport Macchi M-9 od 1919 roku produkowana była dla włoskiej marynarki wojennej.
Łódź latająca Nieuport Macchi M-9 była samolotem w układzie dwupłata napędzanego silnikiem rzędowym chłodzonym cieczą. Kadłub o konstrukcji kratownicowej drewnianej miał w całości pokrycie ze sklejki. Kształt spodu kadłuba był łodziowy płaskodenny, o ujemnym dwuskosie tworzącym wklęśnięcie, co zapobiegało tworzeniu się silnych rozbryzgów podczas startu i wodowania. W górnej części kadłuba z przodu tuż przed kabina, znajdowało się wyprofilowane miejsce dla obrotnicy ruchomego karabinu maszynowego zakryte okrągłą płytą. Odkryta kabina załogi, wyposażona była w dwa rozmieszczone obok siebie fotele – pilota i obserwatora. Kabina miała z przodu wiatrochrony oddzielnie dla pilota i obserwatora. Za kabina załogi do środkowej części kadłuba zamocowany był płat dolny. Nad nim znajdował się płat górny połączony z nim skośnymi słupkami metalowymi. Oba płaty o lekkim kącie skosu usztywniono między sobą cięgnami stalowymi. Płaty o konstrukcji dwudźwigarowy, drewnianej kryte były płótnem. Lotki umieszczono na górnym płacie. Pod skrzydłami dolnego płata zamontowano ustateczniające pływaki boczne. Wewnątrz komory płatów, w środkowej części pod płatem górnym umocowano silnik rzędowy ze śmigłem pchającym. Na końcu kadłuba znajdowało się usterzenie klasyczne, drewniane o pokryciu płóciennym.
[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim
W 1921 roku Polska Misja Wojskowa zakupiła we Włoszech 9 rozpoznawczych łodzi latających Nieuport Macchi M-9 dla Bazy Lotnictwa Morskiego w Pucku. Łodzie te załadowane w skrzyniach dostarczono do Gdańska na statku włoskim „Rosa Alba” w drugiej połowie lipca 1921 roku i wyładowano na wybrzeżu Westerplatte. Stamtąd w dniu 7 sierpnia 1921 roku przewieziono je do Pucka. W 1921 roku zmontowano jeden samolot, którego montaż nadzorował pilot włoski Ado Figieris, który później dokonał jego oblotu oraz przeprowadził z polskimi pilotami loty zapoznawcze tego samolotu.
Z powodu reorganizacji lotnictwa morskiego wstrzymano montaż dalszych samolotów. Po utworzeniu w marcu 1923 roku Morskiego Dywizjonu Lotniczego zlecono Centralnym Warsztatom Lotniczym (CWL) w Warszawie remont i montaż pozostałych łodzi M-9. W połowie 1923 roku zmontowano 5 egzemplarzy i dopuszczono je do lotów. W dniu 6 października 1923 roku podczas lotu nad Zatoką Pucką kadłub jednego z samolotów przełamał się na pół i spadł on do morza. W wyniku tej katastrofy zginała załoga samolotu kpt. obs. Witold Karczewski i por. pil. Ludwik Patalas. W związku z ta katastrofą, łodzie latające Nieuport Macchi M-9 ponownie skierowano do CWL w Warszawie w celu sprawdzenia oraz wzmocnienia kadłubów.
Na wiosnę 1925 roku samoloty wróciły do służby, z zaleceniem unikania gwałtownych ewolucji o głębokich skrętów. Otrzymały one numery od 21 do 28. W 1926 roku wycofano je z eksploatacji.
[edytuj] Opis techniczny
Samolot Nieuport Macchi M-9 był dwumiejscową rozpoznawczą łodzią latającą, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Napęd: 1 silnik rzędowy FIAT A-12bis o mocy 300 KM (221 kW), śmigło pchające dwułopatowe drewniane.
[edytuj] Dane samolotu Nieuport Macchi M-9
- Ogólne charakterystyki
- Masa własna: 1250 kg
- Masa całkowita (w locie): 1800 kg
- Wymiary:
- Rozpiętość: 15,45 m
- Długość: 9,50 m
- Wysokość: 3,15 m
- Napęd: 1 silniki FIAT A-12bis o mocy 300 KM (221 kW)
- Osiągi:
- Prędkość maksymalna: 187 km/h
- Pułap: 3600 m
- Zasięg: 450 km
- Prędkość wznoszenia: 4,5 m/s
- Uzbrojenie:
- 1 ruchome karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm (na obrotnicy z przodu kadłuba)
- 4 bomby po 12,5 kg każda umieszczone pod płatem dolnym
(W lotnictwie polskim uzbrojenia nie montowano)
- Załoga: 2 (pilot, obserwator)
