Nihongi
Z Wikipedii
Nihongi, Nihon shoki (jap. 日本書紀 - Kroniki japońskie) – kompilowane dzieło historiograficze ukończone w 720. Wykorzystano liczne, wcześniejsze źródła: kroniki rodów arystokratycznych z dworem cesarskim na czele i ustne przekazy ludowe. Opisano wierzenia i zwyczaje lokalne. Udokumentowano kontakty z Chinami i Koreą. Powołano się na listy, notatki i inne kroniki, także dzieła chińskie i koreańskie. W 31 zwojach ujęto japońską mitologię, historię rodu cesarskiego począwszy od Jinmu na cesarzowej Jingū skończywszy. Nihongi spisano w całości w języku chińskim, choć miejscami stosowano znaki chińskie do zapisu fonetycznego języka japońskiego (w poematach, czy nazwach własnych). Kroniki stanowią nieprzerwanie przedmiot badań i nieocenione źródło wiedzy nt. historii Japonii. Przytaczają, porównują i komentują dane z wcześniejszych, nieistniejących już źródeł (uzupełniają te dane, podają wariant oficjalny, jednocześnie odwołując się do wersji spotykanych w innych źródłach).
Eseistyczną prezentacją tematyki mitologiczno-historycznej zawartej w Nihongi jest studium prof. Wiesława Kotańskiego pt. Opowieści o pierwszych władcach Japonii (Iskry, Warszawa 1990).
