Normalizacja (psychometria)
Z Wikipedii
Pojęcie odnoszące się do metodologii badań. Normalizacja to zabieg statystyczny polegający na odniesieniu wyników danego narzędzia (np. testu, kwestionariusza) do norm w danej populacji (lub w interesującej badacza próbie).
Jeśli na przykład badacz tworzy nowy test inteligencji, to po dokonaniu wszelkich koniecznych zabiegów (zob. standaryzacja (psychometria), rzetelność, trafność, obiektywność (psychometria)) musi stworzyć normy dla danej populacji, które pozwolą zrozumieć co oznacza wynik uzyskany przez konkretną osobę w tym teście.
W ten sposób badacz tworzy skalę, która pozwala mu odnieść konkretny wynik do wyniku typowej osoby w danej populacji. Normalizacja pozwala także zrozumieć czy wynik danej osoby podobny jest np. do osób z zaburzeniami, symulującymi, dziećmi itp., w zależności od tego czy został przeprowadzony odpowiedni zabieg, w którym uzyskaliśmy dane o cechach tych populacji.
Normalizacja sprowadza się do przedstawienia wyniku surowego na tle stworzonych norm statystycznych, czyli przedstawienia go jako wyniku standardowego. W wielu przypadkach przyjmuje się, że określone zmienne rozkładają się systematycznie wokół centralnych wartości - średnia, mediana, modalna (zob. miara tendencji centralnej). Rozkład taki nazwano rozkładem normalnym.
Zobacz także: skala staninowa, skala stenowa, skala tetronowa, skala tenowa, dewiacyjny iloraz inteigencji.
