Omar Ibn Abi Rabi'a
Z Wikipedii
Omar Ibn Abi Rabi'a, właściwie Umar Ibn Abi Rabi'a (ur. w 644 r. w Mekce, zm. w 719 r. tamże) - poeta arabski, jeden z największych liryków klasycznej literatury arabskiej, "beduiński" piewca gorącej i beznadziejnej miłości; pierwszy wybitny przedstawiciel (wraz z Dżamilem) ghazalu (liryki miłosnej). Jego utwory są cennym źródłem poznania społecznej pozycji kobiet arabskich.
[edytuj] Bibliografia
- Yves Thoraval, Słownik cywilizacji muzułmańskiej, Katowice 2002, s. 255. ISBN 8371324138
- Wielka encyklopedia PWN, t. 28, Warszawa 2005, s. 286.