Omelian Mazuryk
Z Wikipedii
Omelian Mazuryk (ur. 2 lutego 1937 r. w Brzeżawie, w przysiółku Bukowina, zm. 13 listopada 2002 w Paryżu) – malarz ukraiński / łemkowski.
W 1947 został wysiedlony wraz z rodziną w ramach Akcji "Wisła" pod Wrocław.
Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, w 1964 roku wyjechał do Francji. W 1968 roku ukończył w Paryżu L'Ecole des Beaux Arts. Podróżował po Jugosławii, Bułgarii, Grecji, Ukrainie, Łemkowinie. Autor licznych obrazów o świeckiej tematyce i alegorycznych rysunków. Spośród jego obrazów należy wymienić: "Łemkiwska cerkwa w Poworozniku" (1987), "Łemkiwska cerkwa z pochyłym chrestom", "Łemkiwska cerkwa" (1990).
Miał ponad 30 wystaw na Ukrainie, we Francji, USA, Kanadzie, Niemczech, Włoszech, Belgii. Piewsza - zbiorowa, odbyła się w kijowskim uniwersytecie w 1964, pierwsza indywidualna w 1972 roku w Paryżu. Stworzył ikonostas dla cerkwi św. Wołodymyra w Paryżu, kaplicy Shevchenko Scientific Society w Sarcelles w Francji, ukraińskiej katedry w Saskatchewan w Kanadzie, ukraińskiego katolickiego seminarium Świętego Ducha w Ottawie. W latach 2001–2002 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie.
Był bratankiem rzeźbiarza Mykoły Mazuryka.
Literatura: I. Krasowskij - "Dijaczi nauki i kultury Łemkiwszcziny. Dowidnyk", Toronto-Lwiw 2000
Jerzy Harasymowicz poświęcił mu swój wiersz "Emilian" :
Emilian podobny jest do ruskiego niedzwiedzia z bajki
Co drepcze przy mnie w czerwonych makowych butach
Bardzo zawinili światu Emilian i jego ojciec świątkarz
Co z żalu do bram Pankratora już zapukał
Z dymem poszło Emiliana dzieciństwo
Wziąwszy obłok na plecy gdzieś jego dom wywędrował
Nocami hiena ostów szczeka na pogorzelisku
I nie doszuka się noga w zielsku rodzinnego progu
I pojechał na wózku na wygnanie naród z kozą na sznurku
W rozpaczy rozrzucała cerkiew po dolinach swe dzwony
Smutny jak świątek siedzi Emilian
Coraz większy ciągnie jego ziemia chwastów warkocz zielony
