Opel Omega Evo 500

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Opel Omega Evo 500

Inne nazwy	Omega Evolution 500, Omega Evo 500
Producent	Opel, Irmscher
Okres produkcji	1991 - 1993
Typy nadwozia	sedan
Skrzynia biegów	5
Długość	4742 mm
Szerokość	1775 mm
Wysokość	1422 mm
Podobne	Mercedes-Benz W201 Evo

Opel Omega Evolution 500 - Kiedy Lotus rozpoczął produkcję bazującego na Oplu Omega modelu Lotus Omega/Lotus Carlton, firma Irmscher (która od dawna współpracowała w zakresie tunningu z GM) zdecydowała się pokazać, że nie jest gorsza i wspólnie z Oplem wypuściła na rynek model Evolution 500, do budowy którego jako baza posłużył model Omega 3000 24V.

Omega Evoluton 500 różniła się zewnętrznie dość znacznie od modelu 3000. Przede wszystkim w oczy rzucają się poszerzone i okrągłe nadkola (w modelu 3000 tylne nadkola miały górną krawędź prostą - były ścięte). Optycznie Evolution 500 bliżej jest do Lotusa Omegi niż do modelu 3000. Ponadto otrzymała osiemnastocalowe felgi, zderzakospojlery oraz tylny, dwuczęściowy spojler, którego górna część wysuwała się przy większych prędkościach by zwiększyć docisk pojazdu do nawierzchni. Za silnik posłużył zmodyfikowany, trzylitrowy, dwudziestocztero zaworowy silnik z Omegi 3000 24V, który po poprawkach (mechanicznie m.in. inne wałki rozrządu, elektronicznie: m.in. inny sterownik silnika) osiągał moc 230 KM i rozpędzał samochód do 244 km/h. Kilkadziesiąt Omeg Evolution 500 otrzymało czterolitrowy, sześciocylindrowy silnik o mocy 272 KM.

Ogółem wyprodukowano 500 sztuk Evolution 500 - dokładnie tyle ile było wymagane aby ten model Omegi mógł startować w rajdach DTM (były to rajdy samochodów produkowanych seryjne czyli z definicji wyprodukowanego w min. 500 egzemplarzach), z czego 36 posiadało mocniejszy silnik o pojemności czterech litrów, zaś jeden egzemplarz nigdy nie trafił do sprzedaży, gdyż posłużył jako prototypowy samochód testowy.

[edytuj] Evo 500 na torze wyścigowym

Na początku lat 90. Opel do startów w niemieckich wyścigach DTM przystosował Opla Omegę A 3000 24V, jednak ta borykała się z przeróżnymi problemami, więc nie mogła konkurować z BMW M3 czy Mercedesem 190. Konstruktorzy Opla wyciągnęli wnioski z lekcji danej w sezonie 1990 i postanowili stworzyć samochód, który lepiej będzie spisywał się na torze. Zlecili wieloletniemu tunerowi Opla, firmie Irmscher dopracować Omegę 3000, zaś ci stworzyli Opla Omegę Evo, posiadającą część bodykitu starej Omegi i część jej silnika. Aby móc wystartować w serii DTM Opel musiał wypuścić 500 egzemplarzy drogowej wersji Omegi Evo, więc na rynek trafił Opel Omega Evo 500, wszystkie samochody w wersji drogowej były czarne. Ów samochód wystartował w sezonie 1991 zaś kierowcami byli Franz Engstler, Volker Strycek, Sepp Heider (zespół Irmscher), Peter Oberndorfer, Manuel Reuter (zespół Schüber), oraz Alan Feirte i Klaus Niedwiedz z teamu Eggenberger, jednak mimo wsyztsko Evo 500 nie sprawowało się tak, jak zaplanowali to włodarze Opla.

Samochód ten był bardzo szybki, jednak jego niewątpliwą wadą był ciężki, sześciocylindrowy silnik. Mimo to Evo 500 skutecznie konkurowało z BMW M3 GTR czy Mercedesem 190 Evo. Najlepszym rezultatem Opla było zajęcie szóstego miejsca przez Petera Oberndorfera w Siegen w 1991 roku. W związku z tym konstruktorzy Opla zajęli się przygotowywaniem Opla Calibry do wyścigów DTM na sezon 1994.

Mimo braku sukcesów w serii DTM, Evo sprawowało się znacznie lepiej w innych zawodach. Załoga Strycek/Thaler/Schmidt zajęła czwarte miejsce w 24-godzinnym wyścigu w 1992 roku za dwoma BMW M3 i Porsche 911. Rok później ta sama trójką uplasowała się na piątej pozycji.

Podczas pucharu Langstreck podczas okrążeń próbnych Volker Strycek w 1992 roku ustanowił rekord toru Nürburgring z czasem 8:29.85. Główny wyścig Strycek i Paul Hulverscheid ukończyli na drugiej pozycji.

W 1994 roku Gerd Dobersch wygrał wyścig w serii STT (Spezial Tourenwagen Trophy) zasiadając za kierownicę Evo. Następnie rok później eksperymentował z czterolitrowym silnikiem, jednak nie odniósł sukcesu. Zamontował więc silnik o pojemności 3.8L i ponownie wygrał wyścig w 1996 roku.

[edytuj] Szczegółowe dane techniczne

Silnik
- Pojemność skokowa: 2968 ccm
- Średnica cylindra x skok tłoka: 95 x 69,8 mm
- Stopień sprężania: 10,5
- Moc maksymalna: 230 KM(169 kW) przy 6700 obr/min
- Maks. moment obrotowy: 280 Nm przy 3500 obr/min
Podwozie
- Zawieszenie przednie: wahacz poprzeczny, amortyzator teleskopowy
- Zawieszenie tylne: wahacz skośny, sprężyna śrubowa
- Hamulce przód/tył: tarczowe/tarczowe
- ABS
Wymiary i ciężary
- Rozstaw osi: 2730 mm
- Rozstaw kół przód/tył: 1462/1478 mm
- Ciężar własny: 1465 kg
- DMC: 1985 kg
- Pojemność bagażnika: 520 dm3
- Pojemność zbiornika paliwa: 75 l
Osiągi
- Przyśpieszenie 0-100km/h: 7,5 s
- Prędkość maksymalna: 244 km/h
- Zużycie paliwa: 10,6 l/100km