Orzech czarny
Z Wikipedii
| Orzech czarny | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | orzechowce |
| Rodzina | orzechowate |
| Rodzaj | orzech |
| Gatunek | orzech czarny |
| Nazwa systematyczna | |
| Juglans nigra | |
| L. | |
Orzech czarny (Juglans nigra L.) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Korona drzewa kulista i szeroka.
- Pień
- Osiąga do 30 m wysokości, w sprzyjających warunkach do 50 m. Kora czarna, bruzdowana. Młode pędy miękko owłosione, zimą oliwkowozielone.
- Liście
- Długości 30-60 cm, złożone z 15-23 listków. Listki podłużnie jajowate, długości 6-12 cm, zaokrąglone u nasady, o ostrym wierzchołku, drobno piłkowane. Młode listki obustronnie gruczołowato owłosione, starsze tylko od spodu.
- Owoce
- Kuliste orzechy średnicy 3-5 cm. Zewnętrzna okrywa zielona, silnie aromatyczna. Łupina orzecha jest bruzdowana i czarnobrązowa. We wrześniu i październiku dojrzałe orzechy spadają z drzewa.
[edytuj] Systematyka
Wg systemu Reveala orzech czarny należy do gromady okrytonasienne, podgromady Magnoliophytina, klasy Rosopsida, podklasy oczarowe, nadrzędu Jungladanae, rzędu orzechowce, rodziny orzechowate, podrodziny Juglandoideae, rodzaju orzech.[1]
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna: orzech czarny sadzono w parkach w całej Europie od XVII wieku.
- Drewno było cenione w meblarstwie artystycznym, ze względu na ciemnobrunatne zabarwienie.
