Oset siny

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Oset siny

Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Rodzaj	oset
Gatunek	oset siny
Nazwa systematyczna
Carduus glaucus Baumg.

Oset siny, Oset siwy (Carduus glaucus) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych.Występuje w górach południowej i środkowej Europy, w Polsce w Tatrach i Pieninach i jest tam rośliną średnio pospolitą. Przez Polskę przebiega północna granica jego zasięgu. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Pokrój

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga: Wzniesiona, prosta, pojedyncza, lub posiadająca kilka wydłużonych gałązek. Oskrzydlona jest tylko dołem, na 1/3 wysokości. Jest prawie bezlistna.

Liście: Ulistnienie skrętoległe. Liście wąskojajowate lub odwrotnie jajowatolancetowate, o zaostrzonych końcach, Są całkiem nagie, brzegi mają podwójnie ząbkowane z cienkimi ostkami. Ostki na pierwszorzędowych ząbkach mają długość do 5 mm, na drugorzędnych ząbkach są mniejsze. Liście mają siny kolor, od tego właśnie pochodzi gatunkowa nazwa rośliny. Dolne liście duże, wyższe wybitnie mniejsze.

Kwiaty: Zebrane w koszyczek na szczycie pędów kwiatowych. Młode koszyczki zwisają, potem pęd wyprostowuje się. Mająca 15-22 mm długości okrywa koszyczków zbudowana jest z nieodgiętych łusek. Środkowe łuski okrywy o zaokrąglonych wierzchołkach nagle zbiegają w krótki, ostry koniec. Łuski te mają długość 4-6 razy większą od szerokości. Wszystkie kwiaty rurkowe, brzeżne podobne do środkowych. Korona o czerwonofioletowym kolorze. Kielich w postaci puchu kielichowego złożonego z pojedynczych włosków o długości 10-12 mm. Kwitnie od lipca do września, roślina owadopylna.

Owoc: Niełupka o długości 3,5-5 mm z puchem kielichowym. Roślina wiatrosiewna.
Korzeń: Wrzecionowato zgrubiały.

Biotop, wymagania: W górach, na skalistych zboczach, suchych korytach potoków, wśród wilgotnych skał, przy ścieżkach, wyłącznie na wapieniu. Roślina wapieniolubna, hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu Carici sempervirentis-Festucetum.