Dyskusja:Pamięć rtęciowa
Z Wikipedii
Wersja robocza do zintegrowania:
Pamięć rtęciowa (pamięć na rurach rtęciowych)to rodzaj pamięci RAM stosowanej w latach 50 np. w polskich komputerach EMAL i XYZ. Osiągała pojemność do 1024 bitów przypadających na jedną rurę.
Działa na zasadzie rejestru przesuwającego z krążącą ze stałą prędkością informacją.
Zbudowana jest na akustycznych liniach opóźniających w postaci stalowych rur wypełnionych rtęcią. Sygnał elektryczny zamieniony przez przetwornik piezoelektryczny na sygnał ultradźwiękowy rozchodził się z prędkością dźwięku do drugiego końca rury z przetwornikiem odbierającym. Po wzmocnieniu był podawany na wejście rury przez bramkę pozwalającą na zapis danych. Zapewniało to podtrzymanie zawartości.
Pamięci były tanie i łatwe w produkcji ale kłopotliwe w eksploatacji, wymagały stałej temperatury i były wrażliwe na wstrząsy. Ciągły odczyt i zapis powodował powstawanie błędów.
Jej rozwinięciem jest pamięć na drutach niklowych stosowana np. w komputerach ZAM-2.
[edytuj] Przykładowe dane (pamięć komputera EMAL)
- częstotliwość: 750 kHz
- pojemność jedne rury: 512 bajtów
- ilość rur: 40
