Pantaleon Szyndler
Z Wikipedii
Pantaleon Szyndler (ur. 1846 w Lipiach, zm. 1905 w Warszawie) - polski malarz, przedstawiciel malarstwa akademickiego. Tworzył akty, obrazy o tematyce religijnej, rodzajowej i orientalnej. Nawiązywał także do motywów z dramatów Szekspira i polskiej poezji romantycznej.
Kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Rafała Hadziewicza. Dzięki stypednium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych kontynuował studia za granicą. W latach 1870-1873 studiował w Akademii w Monachium u Alexandra Strähubera, później w Akademii Św. Łukasza w Rzymie u Luigi Cohetti'ego, a w latach 1874-1875 w Paryżu (École des Beaux-Arts) był uczniem Alexandra Cabanela.
Po powrocie do Polski osiadł w Warszawie (1885-1894). Następnie mieszkał w Częstochowie, gdzie pracował na Jasnej Górze i prowadził własną szkołę malarską.
Jego obraz Ewa otrzymał honorową wzmiankę na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1889. W Warszawie wzbudził kontrowersje: z jednej strony chwalono artystę za głębokie poczucie prawdziwego idealizmu (Kłosy, 1890), z drugiej strony zauważano współczesne, buduarowe przedstawienie postaci Ewy, której nogi i stopy są za małe nawet na tak wydelikaconą istotę, która wcale nie przypomina naszej pra-matki (Biesiada Literacka). W późniejszej ocenie pisma Kraj (1905) obraz dla zbytniej śmiałości swej wyołał w swoim czasie burzę w szkalnce wody.
Podróżował na Krym i Podole w 1985. W 1902 powrócił do Warszawy. Pochowany na Powązkach.
[edytuj] Znane dzieła
- Dziewczyna w kąpieli (1885)
- Ewa (1889)
- Odaliska
- Dramat w seraju
- portret Norwida (1882)
[edytuj] Źródła
- Maria Poprzęcka "Akt polski", Edipresse Polska S.A., 2006, ISBN 83-7477-066-X
- Dom aukcyjny AGRA ART, notka biograficzna
