Papirus Rylands
Z Wikipedii
Papirus Rylands, oznaczony jako P52 - niewielki fragment papirusu, o wymiarach ok. 9 na 6 cm, zapisany obustronnie. Zawiera najstarszy z zachowanych fragmentów Nowego Testamentu, dokładnie Ewangelii wg św. Jana (J 18, 31:33 verso, J 18, 37:38 recto), z fragmentem rozmowy Piłata z Jezusem. Jego powstanie jest datowane na lata 120-125 n.e. Zakupiono go w Egipcie w 1920 r., wydał zaś go w 1935 r. C. H. Roberts. Pozwolił on na dość dokładne określenie daty powstania zawartej w nim ewangelii na najpóźniej pierwsze lata II w. Zakłada się ok. 20 lat pomiędzy powstaniem tekstu poza Egiptem, a czasem, w którym został przepisany na jego terenie. Obecnie znajduje się w John Rylands Library w Manchesterze.