Petru Groza

Z Wikipedii

Petru Groza (ur. 7 grudnia 1884 - zm. 7 stycznia 1958) - rumuński polityk, premier w latach 1945-1952.

Przez swoich przeciwników politycznych nazywany Czerwonym Burżujem, był jedną z głównych postaci na politycznej scenie Rumunii w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach 1945-1952. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną Frontem Oraczy (rum. Frontul Plugarilor) w czasie Wielkiego Kryzysu. Został premierem w 1945, gdy Nicolae Rădescu, generał który doszedł do władzy na krótko przed końcem II wojny światowej, został zmuszony do rezygnacji przez radzieckiego komisarza ludowego ds. zagranicznych Andrieja Wyszynskiego. W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha Michał I zmuszony został do abdykacji, po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia ZSRR, Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez Gheorghe Gheorghiu-Deja w 1952 roku.

Poprzednik Constantin Parhon

Przewodniczący Rumuńskiej Republiki Ludowej

Następca Ion Gheorghe Maurer

Poprzednik Nicolae Rădescu

Premier Rumunii od 1945 do 1955

Następca Gheorghe Gheorghiu-Dej