Pierre de Marivaux

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Marivaux , malował Louis Michel van Loo

Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux (znany jako Marivaux) (4 II, 1688 - 12 II, 1763), francuski pisarz i dramaturg urodzony w Paryżu. Uważany za za najwybitniejszego dramaturga francuskiego XVIII wieku. Pisał komedie dla Comédie-Française i Comédie-Italienne w Paryżu. Najważniejsze z jego dzieł to: Le Jeu de l'Amour et du Hasard i Les Fausses Confidences. Opublikował też wiele esejów i niedokończoną powieść: La Vie de Marianne i Le Paysan parvenu.

[edytuj] Biografia

Jego ojciec był normandczykiem i finansistą o nazwisku Carlet, (zmienił je potem na Chamblain, a jeszcze później na Marivaux). Mieszkał z rodziną w Limoges i Riom, w Owernii , gdzie kierował mennicą.

Marivaux miał napisać swą pierwszą komedie Père prudent et equitable w wieku 18 lat , choć nie opublikował jej aż do roku 1712, gdy miał lat 24. Z początku interesowała go jednak przede wszystkim powieść. Od 1713 do 1715 napisał trzy: Effets surprenants de la sympathie; La Voiture embourbée, I książkę o trzech tytułach: --Pharsamon, Les Folies romanesques i Le Don Quichotte moderne. Są one inspirowane hiszpańską literaturą pikarejską i barokowa heroiczną literaturą francuską.

Parodiował Homer a biorąc przykład z Antoine Hondara, mistrza paradoksu. Przyjaźń z innym pisarzem, którym był Friedrich de la Motte Fouqué otworzyła przed Marivaux podwoje najważniejszej ówczesnej gazety francuskiej gazety Mercure de France, zaczął pisać do niej artykuły w 1717 roku. Artykuły zdradzały już pierwsze oznaki słynnej "marivaudage," charakterystycznej dynamiki dialogów postaci ze sztuk Marivaux.

Wczesne lata dwudzieste to ważny okres w życiu Marivaux; napisał wówczas komedie (szczątkowo zachowana) L'Amour et la vérité, inną komedię, Arlequin poli par l'amour, i tragedię, która nie odniosła sukcesu, Annibal (druk 1737). W roku 1721, poślubił Mlle Martin, która niestety wkrótce zmarła. Stracił tez swe oszczędności w spekulacjach związanych z „planem Missisipi”. Odtąd mógł się utrzymywać tylko z tego co napisał.

Marivaux miał związki z najlepszymi teatrami : "Annibal" wystawiono w Comédie-Française a Arlequin poli w Comédie-Italienne. Udało mu się tez założyć własną gazetę, Spectateur Français, której był jedynym autorem. Wydawał ja przez dwa lata, w końcu zaprzestał ponieważ nie umiał pracować systematycznie.

Marivaux napisał od 30 do 40 dramatów, z których najlepsze to Surprise de l'amour (1722), Triomphe de Plutus (1728), Jeu de l'amour et du hasard (1730), Les Fausses confidences (1737), wszystkie wystawione w Comédie-Italienne , Le Legs (1736), w w Comédie-Française . W przerwach powracał do żurnalizmu. L'Indigent philosophe pojawił się po raz pierwszy w roku 1727, a Le Cabinet du philosophe w 1734. Lecz oba periodyki upadły z tego samego powodu co Spectateur Français.

W roku 1731 Marivaux opublikował pierwsze dwie części powieści, Marianne. W sumie w ciągu wielu lat wydał 11 części I nigdy nie skończył wątku. W roku 1735 wydał , Le Paysan parvenu, (jej również nie ukończył ). Marivaux został członkiem Académie française w roku 1742. Przez następne 2o lat pisywał do Mercure, pisał dramaty i refleksje (zwykle przeciętnej przenikliwości). Zmarł 12 lutego 1763 roku, w wieku 75 lat.