Pies ratowniczy
Z Wikipedii
Pies ratowniczy - w kynologii określenie psa, mające dwa znaczenia:
- pies wyszkolony do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa;
- pies rasy predysponowanej do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa - dana rasa od wielu pokoleń hodowana jest w celu zachowania bądź rozwinięcia predyspozycji do ratownictwa.
- przy czym pojęcia te mogą się przenikać, lub nie, tak więc możemy mieć do czynienia z:
- psem ratowniczym (ze względu na wyszkolenie) nie będącym psem rasowym bądź też rasy nie uznawanej za ratowniczą;
- psem ratowniczym (ze względu na rasę) nie wyszkolonym;
- psem ratowniczym ze względu na rasę i wyszkolenie.
Ze względu na sposób użycia psów ratowniczych rozróżniane są takie typy jak:
- pies ratowniczy lądowy:
- pies ratowniczy lawinowy;
- pies ratowniczy gruzowy;
- pies ratowniczy poszukiwawczy;
- pies ratowniczy dowodny.
Generalnie psy ratownicze powinny cechować się:
- budową i wielkością odpowiednią do stawianych im zadań;
- całkowitym brakiem agresji w stosunku do człowieka.
Wymogi te stoją niekiedy w sprzeczności z oczekiwaniami właścicieli, najczęściej w zakresie:
- eksterieru - oczekuje się psa większego lub mniejszego niż rozmiar pożądany w ratownictwie (np. małego, tzw. "kompaktowego" nowofundlanda);
- charakteru - próby zastosowania psów określonej rasy do zadań sprzecznych z ich wrodzonymi cechami (np. używanie psów ras ratowniczych jako psów obronnych).
