Pioneer 10

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Przekaz ludzkości - plakietka na pokładzie sond Pioneer 10 i 11

Pioneer 10 podczas montażu

Schemat konstrukcji sondy Pioneer 10

Fotografia Jowisza wykonana przez sondę Pioneer 10. Widoczny cień Io

Artystyczna wizja przelotu Pioneera 10 koło Jowisza

Pioneer 10 - bezzałogowa sonda kosmiczna NASA, wyniesiona z przylądka Canaveral na Florydzie 3 marca 1972 roku przy użyciu rakiety nośnej Atlas-Centaur. Pierwszy próbnik badający Jowisza. 4 grudnia 1973 roku przeleciała w odległości 130354 km od Jowisza. Pioneer 10 przekazał na Ziemię 300 zdjęć planety, odkrył pasy radiacyjne i przekazał szczegóły na temat magnetosfery Jowisza. Sondę wykorzystano także do dokładniejszego wyznaczenia masy Jowisza i jego czterech księżyców galileuszowych. Pioneer 10 był pierwszą sondą która przeleciała przez pas planetoid, udowadniając, że jest to bezpieczne. Wyniki badań magnetosfery Jowisza spowodowały przeprojektowanie sond Voyager 1 i 2, tak by pasy radiacyjne planety nie uszkodziły aparatury obu sond. Pioneer 10 stał się też pierwszą sondą, która osiągnęła prędkość ucieczki z Układu Słonecznego.

[edytuj] Konstrukcja sondy

Masa sondy wynosiła 258 kg. Energii elektrycznej dostarczały 4 radioizotopowe generatory termoelektryczne (RTG) o całkowitej mocy przy starcie 155 W. Łączność zapewniała paraboliczna antena główna o średnicy 2,74 m oraz anteny pomocnicze. Sonda zaopatrzona była w 11 instrumentów naukowych.

[edytuj] Zakończenie misji

Po 25 latach od startu 31 marca 1997 roku misja została oficjalnie zakończona. Pioneer 10 znajdował się wtedy w odległości 10 mld km od Słońca. Po raz ostatni dane z sondy odebrano 27 kwietnia 2002 roku. Ostatnie bardzo słabe sygnały zdołano odebrać 23 stycznia 2003 roku. Na dzień 30 grudnia 2005 roku Pioneer 10 znajdował się w odległości 89,7 AU od Słońca, wewnątrz pasa Kuipera, oddalając się z prędkością 2,58 AU rocznie (około 12 km/s). Za ponad 2 miliony lat sonda przeleci w pobliżu gwiazdy Aldebaran.