Piotr Iwaszutin
Z Wikipedii
Piotr Iwaszutin (ur. 6 września 1909-4 czerwca 2002) - radziecki wojskowy, generał armii, szef wywiadu wojskowego GRU w latach 1963 - 1987.
Urodzony w 1909 roku, syn kolejarza (wnuk Polki), po ukończeniu szkoły dla pracujących i wstąpieniu do partii, trafił w 1931 roku do szkoły lotniczej. Uczestniczył w wojnie radziecko-fińskiej z 1940 roku, podczas II wojny światowej służył w Smierszu jako szef kontrwywiadu 3 Frontu Ukraińskiego, uczestnicząc w walkach z oddziałami partyzanckimi Ukraińskiej Powstańczej Armii - UPA. Wtedy też zetknął się po raz pierwszy z Leonidem Brożniewem, przyszłym wodzem ZSRR. Ta znajomość znacznie ułatwiła mu dalszą karierę wojskową. Po likwidacji Smiersza w 1946 roku, Iwaszutin przeszedł do Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych (NKWD) (przed przekształceniem NKWD w ministerstwo MVD w tym samym roku), jako szef II Zarządu Głównego (kontrwywiadu wewnątrz Armii Czerwonej). W 1955 roku Iwaszutin został przekierowany do nowo utworzonego KGB (W 1954 roku z MVD wyodrębniono niezależną administrację bezpieczeństwa, Komitet Bezpieczeństwa Państwowego, czyli KGB), jako pierwszy zastępca ówczesnego przewodniczącego KGB Iwana Sierowa. W 1963 roku objął kierownictwo nad wywiadem wojskowym GRU, zastąpił na nim Iwana Sierowa (Sierow przeszedł z KGB, do GRU, także na stanowisko szefa), który musiał ustąpić po aferze Olega Pieńkowskiego, który okazał się agentem wywiadu brytyjskiego MI6 i amerykańskiego CIA (zob. CIA lub Oleg Pieńkowski). Iwaszutin stopniowo odbudował nadszarpnięty autorytet służby, strzegąc jednocześnie jej interesów przed długimi pazurami KGB, które od dawna chciało położyć łapy na wywiadzie wojskowym. Piotr Iwaszutin skutecznie dowodził radzieckim wywiadem wojskowym GRU przez 24 lata. Radziecka "Niezawisimaja Gazieta" w 1991 roku krytycznie podsumowała jego rządy:
Okres rządów gen. armii Piotra Iwaszutina, który przez 24 lata kierował GRU, skończył się wielką zdradą: Polakowa (chodzi o gen. Dimitrija Polakowa wysokiego oficera GRU, który pracował dla CIA jako, Top Hat) i kilkoma pomiejszymi zdradami. Cała epoka. Epoka drogich prezentów, dawanych każedmu nowemu szefowi Sztabu Generalnego, które kupowano z funduszy GRU.
Piotr Iwaszutin przetrwał na swoim stanowisku kilku radzieckich przywódców, m.in. Leonida Breżniewa, Jurija Andropowa oraz Konstantina Czernienkę, kierując GRU aż prawie do rozpadu Związku Radzieckiego. (od Aut.. - Długi okres jego rządów wynikał z silnego poparcia kierownictwa wojskowego, które widziało w nim przewagę dla wpływów KGB). W 1985 roku, w 40 rocznicę zakończenia II wojny światowej, otrzymał gwiazdę Bohatera Związku Radzieckiego.
Siemion Aralow • Siergiej Gusiew • Gieorgij Piatakow • Władimir Aussem • Jan Lenzman • Arvid Seebot • Jan Berzin • Siemion Uricki • Jan Berzin • Aleksandr Nikonow • Siemion Giendin • Aleksandr Orłow • Iwan Proskurow • Filip Golikow • Aleksiej Panfiłow • Iwan Iliczow • Fiodor Kuzniecow • Nikołaj Trusow • Matwiej Zacharow • Michaił Szalin • Siergiej Sztiemienko • Michaił Szalin • Iwan Sierow • Piotr Iwaszutin • Władlen Michajłow • Jewgienij Timochin • Fiodor Ładygin • Walentin Korabielnikow