Pistolet maszynowy OVP
Z Wikipedii
OVP | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Włochy |
Producent | Officine Villar Perosa |
Rodzaj | pistolet maszynowy |
Historia | |
Dane techniczne | |
Kaliber | 9 mm |
Nabój | 9 mm Glisenti |
Magazynek | łukowy, 25 nab. |
Wymiary | |
Długość | 902 mm |
Długość lufy | 279 mm |
Masa | |
broni | 4,1 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 320 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 900 strz/min |
OVP - włoski pistolet maszynowy produkowany w okresie międzywojennym.
W czasie I wojny światowej zwiększyło się nasycenie walczących armii bronią automatyczną. W pierwszym etapie wojny były to głównie ciężkie karabiny maszynowe, ale z czasem do uzbrojenia zaczęła trafiać także lżejsze wzory broni automatycznej lepiej dostosowane do użycia podczas ataku. W większości armii były to ręczne i lekkie karabiny maszynowe. Odmienna droga postanowili pójść Włosi którzy w 1915 roku postanowili wprowadzić do uzbrojenia podwójnie sprzężony pistolet maszynowy Villar-Perosa M1915.
Doświadczenia z użycia pm Villar-Perosa wykazały że nie jest on w stanie zastąpić karabinu maszynowego z uwagi na słabe parametry balistyczne amunicji pistoletowej podczas strzelania na większe odległości, zaś podczas walk na bliskich odległościach podwójnie sprzężona broń także jest mało przydatna z uwagi na konieczność strzelania z pozycji leżąc. Większych uwag nie było za to do samego funkcjonowania broni. Dlatego rozpoczęto prace nad bronią wykorzystującą podzespoły pm Villar-Perosa M1915, ale lepiej przystosowana do wymagań pola walki.
Nowa broń powstała w zakładach Beretta iz ostała przyjęta do uzbrojenia armii włoskiej jako Moschetto Automatico Beretta Mod. 1918. Zaprojektowany pistolet maszynowy wykorzystywał większość podzespołów pm Villar-Perosa, ale miała drewniane łoże i stałą kolbę oraz mechanizm spustowy. Dodatkowo pm wyposażono w składany bagnet (identyczny jak w karabinku Moschetto per Cavalleria Mod. 1891).
W 1920 roku firma Officine Villar Perosa rozpoczęła produkcję konkurencyjnego dla Beretty M1918 pistoletu maszynowego OVP. Podobnie jak w przypadku M1918 OVP wykorzystywał większość podzespołów pm Villar-Perosa M1915 i miał stałą kolbę i nowy mechanizm spustowy. W odróżnieniu od M1918 który był sadzony w osadzie zbliżonej do zastosowanej w karabinkach, OVP miał stałą kolbę z integralnym chwytem pistoletowym przymocowana do tylca komory zamkowej. Druga dłoń strzelca miała trzyma broń za odcinek komory zamkowej położony pomiędzy komorą spustowa, a umieszczonym od dołu oknem wyrzutowym łusek (gniazdo magazynka znajdowało się na szczycie komory zamkowej). Zaprojektowany dla OVP mechanizm spustowy miał dwa języki spustowe (do ognia pojedynczego i seriami). OVP nie był produkowany w dużych ilościach, ale znalazł się na uzbrojeniu armii włoskiej jako Moschetto Automatico OVP (wł. karabinek automatyczny OVP) i był używany przez oddziały pomocnicze i kolonialne w początkowym okresie II wojny światowej. Później zastąpił go pm Moschetto Automatico Mod. 1938.
[edytuj] Opis
OVP był bronią samoczynną. Automatyka broni działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Magazynki 25 nabojowe, przyłączane od góry broni. Kolba stała. Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika szczerbinkowego.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- dws.xip.pl (pl)