Plan Worek

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Plan Worek - rozmieszczenie polskich okrętów podwodnych

Plan wojenny o kryptonimie "Worek" - plan działania dla polskich okrętów podwodnych na wypadek wojny z Niemcami, stworzony w 1939 r..

Spis treści

1 Założenia
2 Zadania
3 Rozmieszczenie okrętów
4 Realizacja
5 Zobacz też:

[edytuj] Założenia

Plan "Worek" przewidywał działania polskich okrętów podwodnych na Morzu Bałtyckim w wypadku zaatakowania wybrzeża przez znaczne siły morskie wroga.

W celu zwalczania sił morskich przeciwnika zakładał on rozmieszczenie pięciu polskich okrętów podwodnych w okolicy Półwyspu Helskiego i w Zatoce Gdańskiej.

[edytuj] Zadania

Działania miały obejmować wykonywanie ataków torpedowych na wojenne okręty niemieckie ostrzeliwujące Hel lub biorące udział w desancie. Zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego, atak na statki był według planu, dozwolony tylko wówczas, gdy okręt był uzbrojony lub płynął w konwoju. W innych przypadkach należało zapewnić załodze możliwość ewakuacji, co zmuszało atakujący okręt do wynurzenia i narażało go na wykrycie oraz zniszczenie.

[edytuj] Rozmieszczenie okrętów

Sektor okrętu ORP Orzeł znajdował się wewnątrz Zatoki Gdańskiej i obejmował obszar do linii Jastarnia - ujście Wisły. Na wschód od tej linii miał operować ORP Wilk. Pozostałe trzy okręty otrzymały sektory na północ od Mierzei Helskiej; ORP Sęp do 10 mil morskich na północ od Rozewia, zaś ORP Żbik i ORP Ryś w kierunku południowo-wschodnim od sektora Sępa. Okręty dla uniknięcia wzajemnych nieporozumień, otrzymały oddzielne sektory dla nocnego ładowania akumulatorów. ORP Sęp na zachód od swego rejonu, ORP Orzeł w głębi Zatoki Gdańskiej, zaś pozostałe okręty na północ od swoich sektorów.

[edytuj] Realizacja

Do realizacji planu przystąpiono jeszcze w dniu 1 września 1939 roku. W kilka godzin po ataku III Rzeszy na II Rzeczpospolitą Polską drogą radiową rozkazano dowódcom polskich okrętów podwodnych otwarcie kopert zawierających plan działania o kryptonimie "Worek". Najpóźniej, bo pod wieczór 1 września, do swego odległego sektora przybył ORP Sęp. Wszystkie okręty dokonały kilku prób ataku na siły wroga, jednak wobec przewagi nieprzyjaciela i silnego zagrożenia ze strony niemieckiego lotnictwa były one zupełnie bezskuteczne. Polskie okręty były wielokrotnie atakowane bombami głębinowymi i tylko dzięki umiejętnościom swych załóg, uniknęły zniszczenia.

Wobec braku możliwości dokonania skutecznych ataków, ciągłego nękania przez wrogie lotnictwo i okręty oraz rosnącej liczby usterek technicznych, dowódcy kolejnych jednostek decydowali się na opuszczenie swych sektorów i tym samym przerwanie realizacji planu "Worek".