Pochodnie Nerona
Z Wikipedii
 |
| Pochodnie Nerona |
| Henryk Siemiradzki, 1876 |
| olej na płótnie |
| 385 × 704 cm |
| Muzeum Narodowe w Krakowie |
Pochodnie Nerona (inny tytuł to Świeczniki chrześcijaństwa) to obraz olejny autorstwa Henryka Siemiradzkiego o wymiarach 385 x 704 cm, namalowany w roku 1876 w Rzymie.
Obraz przedstawia scenę z czasów cesarza rzymskiego Nerona. W roku 64 spłonął Rzym, o co Neron oskarżył chrześcijan, którzy schwytani zostali przywiązani do pali w ogrodach słynnego Złotego Domu Nerona. Na obrazie uchwycone jest oczekiwanie cesarz i jego świty na rozpalenie pochodni z pojmanych męczenników.
Jest to modelowy przykład wielkiego tematu w malarstwie akademickim. Inspiracją były opowiadania Swetoniusza, Roczniki Tacyta oraz modny w XIX wieku Antychryst Ernesta Renana, opowiadający o prześladowaniach chrześcijan w czasach Nerona.
W roku 1879 autor przekazał obraz Krakowowi jako zaczątek Muzeum Narodowego. Obecnie eksponowany jest w Sukiennicach, oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie.
