Polski Czerwony Krzyż
Z Wikipedii
Polski Czerwony Krzyż (PCK) - polska organizacja humanitarna będąca członkiem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca.
[edytuj] Historia
W 1918 po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, z inicjatywy Stowarzyszenia Samarytanin Polski zwołano 18 stycznia 1919 naradę wszystkich istniejących na ziemiach polskich organizacji kierujących się w działaniu ideałami Czerwonego Krzyża. Organizacje te podczas narady odbywającej się pod patronatem Heleny Paderewskiej utworzyły Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża.
Po zatwierdzeniu przez rząd statutu Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża na zebraniu konstytucyjnym 27 kwietnia 1919 wybrano Zarząd Główny, Prezesem został Paweł Sapieha, a po jego rezygnacji Helena Paderewska.
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża 24 lipca 1919 zarejestrował i uznał Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża za jedyną organizację czerwonokrzyską działającą na całym terytorium państwa polskiego. Obecnym Prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża jest wiceminister zdrowia p. Jarosław Pinkas.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Do 1927 roku organizacja ta nosiła nazwę Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża. W okresie okupacji hitlerowskiej by jedyną oprócz Rady Glównej Opiekuńczej,dopuszczoną do dzialalności polską organizacją.
