Porowatość skały
Z Wikipedii
Porowatość skały w geologii to zawartość pustych przestrzeni - porów.
Pory to mikroskopijne otwory w strukturze ciał organicznych lub nieorganicznych
- Porowatość efektywna (aktywna, czynna, odkryta) to zawartość porów, które łączą się z sobą i z zewnętrzną powierzchnią skały, pozwalająca na ruch cieczy poprzez ośrodek.
- Porowatość zakryta (izolowana) to zawartość porów niełączących się ze sobą i z powierzchnią skały
- Porowatość ogólna - suma porowatości odkrytej i zakrytej
Szczególnym przypadkiem jest porowatość szczelinowa polegająca na obecności szczelin powstałych wskutek pękania lub rozbicia skał poprzednio mniej przepuszczalnych.
Stopień porowatości określamy współczynnikiem porowatości - kp wyrażającym stosunek objętości porów w próbce materiału porowatego do całkowitej objętości próbki
- gdzie:
- Vp - objętość porów
- Vc - objętość całkowita
- Vsk - objętość szkieletu
porowatość określamy jako małą, gdy współczynnik porowatości kp < 5%, a wysoką, gdy kp > 20%.
Oprócz metod laboratoryjnych, porowatość skały można również zmierzyć in situ metodami geofizycznymi:
- metodą elektrometrii wiertniczej
- metodami radiometrycznymi (neutron - gamma; gamma - gamma)
- profilowaniem akustycznym
- metodą refleksyjną (pośrednio)
