Prekaria

Z Wikipedii

Prekaria (od łac. preces, prośba) – w średniowieczu umowa dająca prawo wnioskodawcy (proszącego) do użytkowania włości kościelnych przez określony czas lub dożywotnie, w zamian za usługi świadczone na rzecz Kościoła. Umowa ta została stworzona na bazie prekarium z prawa rzymskiego.

Pojęcie prekaria odnosi się nie tylko do samej umowy użytkowania ziemi, ale także do ziemi o której mówi ta umowa.

Rodzaje prekarii:

1. precaria data - nadanie ziemi przez kościół na prośbę wnioskodawcy,
2. precaria oblata - przekazanie ziemi kościołowi i odzyskanie jej (w takich samych rozmiarach), już pod zwierzchnictwem kościoła,
3. precaria remuneratoria - przekazanie ziemi kościołowi i odzyskanie jej w większym rozmiarze, już pod zwierzchnictewem kościoła.

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z prawem  i średniowieczem. Jeśli możesz, rozbuduj go.