Prusy Książęce
Z Wikipedii
Prusy Książęce, Księstwo Pruskie – państwo utworzone po likwidacji państwa krzyżackiego, na podstawie traktatu krakowskiego 1525 (tzw. hołd pruski), zawartego między Zygmuntem I Starym a Albrechtem Hohenzollernem, wasalne wobec Polski, ze stolicą w Królewcu. Ostatni mistrz krzyżacki, a od tej pory pierwszy książę pruski Albrecht Hohenzollern podzielił je na trzy wielkie okręgi: królewiecki, natangijski i oberlandzki.
Od 1618 w unii personalnej z Brandenburgią, za zgodą Zygmunta III Wazy. Za panowania Jana II Kazimierza, w 1657 uzyskały niezależność od Rzeczypospolitej, za cenę porzucenia przez Brandenburgię sojuszu ze Szwecją w czasie potopu (traktaty welawsko-bydgoskie).
W 1701 wraz z Brandenburgią utworzyło Królestwo Pruskie.
[edytuj] Zobacz też
- Prusy (kraina historyczna)
- Prusy (państwo)
- Prusy Królewskie
- Królestwo Prus
- Władcy Prus
- stosunki polsko-krzyżackie
- II pokój toruński
| Własne | • Księstwo Pomorskie • Ziemia santocka • Ziemia sieradzka • Ziemia łęczycka • Księstwo Mazowieckie • Ziemia chełmska • Księstwo Bełskie • Podole • Mołdawia • Księstwo Włodzimierskie • Wołoszczyzna • Księstwo Słupskie • Prusy Zakonne • Ziemia lęborsko-bytowska • Prusy Książęce |
| Wspólne z Litwą | • Księstwo Kurlandii i Semigalii |
